hayattan bugüne kadar öğrenilen en önemli şey

her şey bazen iyiye bazense kötüye gider ama kötüye giderken yapılan hatalardan sonra mutlaka daha da kötüye gider.

hayatın tadını çıkartmaktdır.

Bazı şeyler sevgiyi bile aşıyor.

otostopla heryere gidebilmek

"yok canım bu kadarı da olmaz heralde,değildir..." dememek her şeyin olması mümkündür olabilir. hazırlıklı olmak gerek fıtı fıtı

Sınandığını hissettiğinde, derin bir nefes al ve tekrar başla.

"her şey olur, her şey büyür, her şey geçer, hayat kalır" diyor bülent ortaçgil. Tam da bu, öğrendiğim. Eksiliyorsun, değişiyorsun, yıpranıyorsun, büyüyorsun. Ama hayat kalıyor işte, lanet olsun hayat kalıyor.

bir şeylere başlarken no expectations bir de no predictions

yalnızsın, ne olursa olsun tek başınasın. hayat yolculuğunda kim elinden tutarsa tutsun hiç biri yolun başlangıcından bitişine kadar senin elinden tutuyor olmayacak, kimi elini bırakacak, kimi tutmak istemeyecek, kiminin elleri kayıp gidecek ellerinin arasından.. işte o anlarda tökezlediğinde ya da düştüğünde ayağa tek başına kalkmak zorundasın, bununla tek başına baş etmek zorundasın. yanında birileri olsa dahi kimsenin kalıcı olmayacağını ya da olamayacağını göz önünde bulundurmalısın. ki bazen birileri yanında olsa bile yüreğine dokunamayacak, seni anlayamayabilecek. tek başınalık iyidir, her şeyde olduğu gibi o da dozunda olunca tabi.

yaşamın basamak gibi olduğu ve hep daha yukarı çıkmayı istemek. bunun ufak büyük her şeyde geçerli olduğu.