izmir
2 senedir yaşadığım ve sanırım en az bi bu kadar daha yaşamaya devam etmek zorunda olduğum şehir. istanbul'dan gelince çok garip gelmişti bana çoğu şey. insanlar ve davranışları, şehrin aslında küçük olması mesela. evet istanbul'dan gelince bu şehre gerçekten çok küçük geliyor gözünüze. büyük bir kasaba diyorsunuz. özellikle banliyöleri şehir merkezine göre çok çok aşağıdalar. ama yavaş yavaş alışıyor insan işte, hayat bu ne yapacaksın.
türkiyenin en büyük 3. köyü olan şehircilikten uzak metropol.
Bu şehri tek sevemeyen benim, sanırım. Beğenmedim. Turistik yerlerine gittim, gördüm, gezdim, yemeklerini ve tatlarını keşfettim. Ama o kadar. İzmir'de başka ne yapılır ki? Boyoz'unu, soğuk ve sıcak kumrusunu beğenmedim. Alsancak'ta milletin toplanıp çimlerde oturarak sakinliği bozmasından hoşlanmadım. Deniz, kum, güneş tipi insan olmadığım için sahillerini es geçiyorum. Keza gittim de. Hani belki fikrim değişir diye gittim.
Burada bana iyi gelen tek aktivite arkadaşımın çalıştığı pub'a bir arkadaşımla giderek bira eşliğinde sohbet etmekti. O da vasatın iyisi, yani. Şehri sevme nedenim değil.
Burada bana iyi gelen tek aktivite arkadaşımın çalıştığı pub'a bir arkadaşımla giderek bira eşliğinde sohbet etmekti. O da vasatın iyisi, yani. Şehri sevme nedenim değil.