otobüste uyarıp yer isteyen teyze ve amcalar

daha kötüsü sesli bir şekilde ikaz edip "rezillik" çıkartmaya çalışmalarıdır. sizin o an iyi durumda veya hasta olup olmamanız onların umrunda değildir.

geçen gün metrobüste başıma gelmiş olay. günlerdir sol frame’de gördüğüm başlık başıma geldi. başlık sadece başa kalmıyor, başınıza da geliyormuş onu gördük. metrobüste ters istikamette çiftli, hatta genişçene bir koltuk vardır, onda oturuyorum bilen bilir. dayının biri baktım binmesiyle yanıma gelip beni dürtmesi bir oldu. “buraya mı oturacaksınız? hayır, niye yani?” diyerek sovuşturdum. (bkz: cevab veremedi)

edit: imlâ

saygının maalesef zorla alındığını anlamis insanlardir. takdir ettigim bir davranis degil; ama bunu yatırıyorsak biraz da kendimizi ele almak gerekir.

kuşaklar arasındaki farkın iyi örneklerindendir. kendi çocukluklarını, gençliklerini davranışsal olarak aşırı saygı içerisinde geçirdikleri için şimdiki gençliğin tavırlarını beğenmiyorlar. abartılı tepkiler verilmediği sürece normal karşıladığım durumdur.

Gerçekten yaşlı ve ayakta duramıyacak durumdaysa zaten o demeden yer veririm bazen biz farketmeyiz yer ister ki bu yaşlı olmak zorunda değil ,yine verirsin. ama bazı teyzelerin de bir üslubu var ki sanki sen hiç yorulamazsın senin çantan ağır olamaz sen ayakta durmak zorundaymışsın gibi .onlar sesli sesli söylenmeye başlayınca bakıp yüzlerine gülümsüyorum demek istediklerimi daha güzel anlatamam.

bekara ev vermeyen diyin,gençler işten yorgun çıkıyor ama onlar gezmeden geliyor diyin. ne derseniz diyin ama ben yaşlı insanlara yer veririm.belki yaptığım iyiliktir belki de saygıdır. zaten karşılık beklemeden yapılan iyilikler güzeldir. diğerleri menfaat

Haklı sebepleri vardır. Genç olarak bir zahmet kalkmak gerekir.

Herkesin kendi kararı. Isteyen yer verir istemeyen vermez. Yaşlıya yer vermek bir norm değil. Kim hasta, kimin ne derdi var kim ne halde bilmeden yadırgamam yer vermezse de..

Ben bir kadın olarak bu söylüyorum...
dolu bir toplu taşıma aracında kalkıp yer vermem.
İyilik yapma şevkinize veya yardımseverliğinize bir şey demiyorum; ama benim tacizden korunmam benim için daha önemli. Özellikle lise zamanlarında dolu otobüste eteğin altından tacize uğrayan bir kadın olarak kendimi öncelikle dolu otobüslere binmeyerek veya diğer toplu taşıma araçlarında yer bularak koruyorum.

(bkz: günlük hayatta elektrikli testere kullanma isteği)

her zaman görmezden geldiklerimdir. gencim diye oturamayacak mıyım ya.