sözlükçülerin yola ilk çıkış hikayeleri
yazın sabahtan akşam 16:00 ya kadar staj yapıp oradan sonra gece de Otel de çalışıyordum. Bir gün staj yaparken babam ve eski ilçe Milli Eğitim Müdürü ziraat odasına gelirler
ben de laf olsun diye ''yia baba şu pasaportu artık çıkarsak'' dedim o arada sağ olsun Ali Amca babama gaz verince, tabi oğlum yarın çıkarırız dedi bende yok baba hemen çıkartalım deyip staj yaptığım yerden izin alıp yaşımın dolmasına son 8 ay kala Yeşil Pasaportu çıkarttık, sonrasında da otelde çalışmadan ötürü az da olsa ekonomik özgürlüğüme güvenerek hemen uçak biletini alıp Amsterdam yolları taştan çıkardın beni baştan diyerek yola koyuldum.
ben de laf olsun diye ''yia baba şu pasaportu artık çıkarsak'' dedim o arada sağ olsun Ali Amca babama gaz verince, tabi oğlum yarın çıkarırız dedi bende yok baba hemen çıkartalım deyip staj yaptığım yerden izin alıp yaşımın dolmasına son 8 ay kala Yeşil Pasaportu çıkarttık, sonrasında da otelde çalışmadan ötürü az da olsa ekonomik özgürlüğüme güvenerek hemen uçak biletini alıp Amsterdam yolları taştan çıkardın beni baştan diyerek yola koyuldum.
Pasaportumu alır almaz otobüsle Azerbaycandan Angaraya yola çıktım.Maalum Türkiye benim için yurtdışıydı.Nedense hep olmuycak gibime geliyodu.Askeri sıkıntılarım vardı pasaportu zaten zar zor aldım.Iğdır sınırında sıkıntı yaşadık biraz.İçimde hep olmuycak hissi var .Ama o olmuycak olmadı.İyikide olmadı.İyikide Türkiyeye geldim ve güzel insanlarla tanışdım.Hepinizi çok seviyorum.
Anılarım depreşti gece gece. Ege rotası yapmışım mis gibi, ekipmanım var, otobüse param yok. başka bi şey yapmam lazım ama napsam derken derken otostoprailde gezinmeye başladım. baktım insanlar yapıyo abi, ben de yapayım dedim. Sordum cevreye, herkes nasıl yükseldi HAYIR diye. aq otostop altı üstü diyorum, bakın bu grupta yapıyo abi insanlar diyorum H A Y I R L A N I Y O R U M durmaksızın. Kulakları çınlasın gruptan tanıştığım lakabı sincap olan bir dostumun desteği ile çıktım yola. Tek başıma olmak bir yana, parmağı kaldırsam başlıcam ama kalkmıyo ki :D öyle böyle derken 20 güne yakın egeyi dolandım. O otobanlarda tek başıma vizir vizir gezdim, ah dedim ya, kadın başına neler yapılıyormuş da haberimiz yokmuş. Bizim özgüvenimizi sömürenleri hayatımızdan atmamız lazımmış meğer. O gün bugündür neler oldu, neler değişti hayatımda sizlerinki gibi bir bilseniz. Hey gidi günler hey
interrailin ilk meteor yağmuru kampına katılmıştım (sadece yağmur yağdı, tüm gece gökyüzüne bakıp nerde lan bu meteor diye bağırıyorduk). gece girdim çadırıma, yakınımda bir ateş var. herkes başına kurulmuş biri otostopla türkiye'yi gezmiş yolculuğunu anlatıyor. biri interrail yapmış yaşadığı anıları anlatıyor. ben de çadırımda sabaha kadar bunları dinledim. dedim eskisi gibi olmayacağım, her fırsatta yollara çıkmaya başladım. evde duramaz oldum, sırt çantamın omuzlarımdaki ağrısı çantamı çıkarınca ağrıtmaya başladı. yolda olmanın mutluluğu anlatılır gibi değil kanımca. yollar çok güzel, çıkın!