sözlükçülerin yola ilk çıkış hikayeleri

/ 11
finallerden sonra otobüs bileti bulamadım kampüs üst geçit'in altından kaldırdım parmağı Mercedes-Benz CLA180 tabi adam aldı üstüne çay bide yemek ısmarlamaz mı ? sağ olsun dedim ki otobüste neymiş otostop varken :D
yazın sabahtan akşam 16:00 ya kadar staj yapıp oradan sonra gece de Otel de çalışıyordum. Bir gün staj yaparken babam ve eski ilçe Milli Eğitim Müdürü ziraat odasına gelirler
ben de laf olsun diye ''yia baba şu pasaportu artık çıkarsak'' dedim o arada sağ olsun Ali Amca babama gaz verince, tabi oğlum yarın çıkarırız dedi bende yok baba hemen çıkartalım deyip staj yaptığım yerden izin alıp yaşımın dolmasına son 8 ay kala Yeşil Pasaportu çıkarttık, sonrasında da otelde çalışmadan ötürü az da olsa ekonomik özgürlüğüme güvenerek hemen uçak biletini alıp Amsterdam yolları taştan çıkardın beni baştan diyerek yola koyuldum.
Pasaportumu alır almaz otobüsle Azerbaycandan Angaraya yola çıktım.Maalum Türkiye benim için yurtdışıydı.Nedense hep olmuycak gibime geliyodu.Askeri sıkıntılarım vardı pasaportu zaten zar zor aldım.Iğdır sınırında sıkıntı yaşadık biraz.İçimde hep olmuycak hissi var .Ama o olmuycak olmadı.İyikide olmadı.İyikide Türkiyeye geldim ve güzel insanlarla tanışdım.Hepinizi çok seviyorum.
Üniversite ev yakın bineceğimiz minibüste max 10 dk gidip ineceğiz .
3 arkadaşız ne yapalım ne edelim derken otostop aklımıza geldi .
2 senedir 3 kişi otostopla gidip geliyoruz.
Anılarım depreşti gece gece. Ege rotası yapmışım mis gibi, ekipmanım var, otobüse param yok. başka bi şey yapmam lazım ama napsam derken derken otostoprailde gezinmeye başladım. baktım insanlar yapıyo abi, ben de yapayım dedim. Sordum cevreye, herkes nasıl yükseldi HAYIR diye. aq otostop altı üstü diyorum, bakın bu grupta yapıyo abi insanlar diyorum H A Y I R L A N I Y O R U M durmaksızın. Kulakları çınlasın gruptan tanıştığım lakabı sincap olan bir dostumun desteği ile çıktım yola. Tek başıma olmak bir yana, parmağı kaldırsam başlıcam ama kalkmıyo ki :D öyle böyle derken 20 güne yakın egeyi dolandım. O otobanlarda tek başıma vizir vizir gezdim, ah dedim ya, kadın başına neler yapılıyormuş da haberimiz yokmuş. Bizim özgüvenimizi sömürenleri hayatımızdan atmamız lazımmış meğer. O gün bugündür neler oldu, neler değişti hayatımda sizlerinki gibi bir bilseniz. Hey gidi günler hey
interrailin ilk meteor yağmuru kampına katılmıştım (sadece yağmur yağdı, tüm gece gökyüzüne bakıp nerde lan bu meteor diye bağırıyorduk). gece girdim çadırıma, yakınımda bir ateş var. herkes başına kurulmuş biri otostopla türkiye'yi gezmiş yolculuğunu anlatıyor. biri interrail yapmış yaşadığı anıları anlatıyor. ben de çadırımda sabaha kadar bunları dinledim. dedim eskisi gibi olmayacağım, her fırsatta yollara çıkmaya başladım. evde duramaz oldum, sırt çantamın omuzlarımdaki ağrısı çantamı çıkarınca ağrıtmaya başladı. yolda olmanın mutluluğu anlatılır gibi değil kanımca. yollar çok güzel, çıkın!
Yaşım 15.
Çekip gidesim var o yaşta ne bok yediysem hayattan bezmek için.
Bakırköy incirli de nilüfer turizm var gidip ilk bilet nereye diye ankaraya bilet alıp gitmiştim. Sanki o zaman nilüfer bursa ve ankara dışında bir yere gidiyormuşcasına.
Yaş 34 varın hesaplayın sonrasını..
klasik işi bırakıp dükkanı kapatıp malı mülkü satıp gezdi avrupa, amerika, asyayı para bitti döndü açtı dükkanı para kazandı düştü yollara ama bu sefer ne kapattı dükkanı ne da sattı malı mülkü, parasız gezmenin yolunu bulmuştu artık kimse durduramazdı hayalleri dünya kadar büyüktü.
/ 11