#tüm gezenlari entry'leri

çok bir şeye maruz kalmadım ama insanları maruz bıraktığım şeyler oldu, mesela: gece mola vermek için durduğumuzda muavinden uşak’ta olduğumuzu öğrenişim üzerine karadeniz’e geldiğimizi sanarak “yanlış otobüse binmişim!” diye ortalığı ayağa kaldırışım...
adana’da adana demirspor
izmir’de karşıyaka
ve her zaman her yerde galatasaray
bir diziden bir replik varmış, twitterda çıkmıştı karşıma:
“insanları hayatından hata yaptıkları için değil, onlardan umudun kalmadığı zaman çıkartırsın”
işte öyle bir şey
yalnız yaşamaktan nefret etseler de, güven problemi olanlar çok iyi bilir. başka çareleri yoktur.
büyükbabamın vefatından sonraki ilk doğum günümde, anneannem kar tanesi kolye hediye etmişti. her doğum günümde kolye alırdı anneannemle büyükbabam bana, “bizim hediyemiz, senin için” derlerdi. oysa anneannem kar tanemi verirken, bir şey demedi, sadece buruk bir tebessüm vardı yüzünde, biliyordum, “onların hediyesi”ydi bu bana.
2017’de koptu ilk kez kolyem, sonra hayatımda her şey sarpa sardı. sanki koruyan kimse yoktu artık beni, “ben yanındayım” diyen, bunu hissettiren kimsem yoktu. yaptırdım, bir daha koptu, sonra bir daha, sonra bir daha..
şimdi yine boynumda, 5 yıl geçmiş ilk kez boynuma takışımdan bu yana, daha sonra da hiç kolyem olmadı zaten.
hiçbir sevgi şüpheye düşürmezmiş, düşürmemeliymiş, ilk şüpheye düştüğümde bunu fark etmiş olsaydım şu an her şey çok farklı olurdu. karşı tarafın size olan sevgisine dair en ufak bir şüphe duyduğunuz an, bir şeylerin yoluna girmesini beklemek yerine o eşiği aşın.
ilk armağan edilen şarkı değil ama “meleklerin sözü var” şarkısı vardı

o melekleri bulursam fena benzeteceğim şimdi ama