kumbara

bozuk paraları biriktirmek için kullanılan araç. çocukluğumda çok kullanırdım, sürekli bişeyler biriktirirdim, annem çöker, hiç istemediğim kitaplardan veya tshirtlerden alır, daha sonra da hastası olurdum. yaş kemale erdikten sonra, tekrar bir nutella şişesini kumbaraya çevirdim, ve sözlük gerçekten doldukça, baktıkça insan mutlu oluyormuş. sırada akvaryum almak var benim için, yüzen balıkların verdiği huzuru özledim.
Uzun yıllardır sahibi olduğum alışkanlıktır kendisi. Hatta bir ara hızlı biriksin diye cüzdanımda bozuk para varken bile kağıt parayla bir şeyler satın alıp bozuklukların hepsini evde kumbarama atardım. Tabii artık temassız ödeme vs. Derken iyiden iyiye dolmaz oldu kumbaram. Uzun zamandır aynı durumda duruyor. Aslında içindekiler son bir yılda resmi kaynaklara göre %36 değer kaybına uğradı ama şimdilik bunu görmezden geleceğim. Kıyıda köşede kalmış 5-10-25 kuruşları atmaya devam edeceğim.
Küçükken sık sık içine para atıp birikim yapmamı sağlayan kutucuk. Fakat her seferinde babam ya da abim gizlice paramı alırdı ve ben ağlardım fark edince. Küçükken bu yüzden para biriktirmekten nefret etmiştim. Tutumlu da biriyimdir ama işte artık istesem de para biriktiremiyorum çünkü küçükken yaşadığım durumu bu sefer devlet yaşatıyor. Para biriktirmeye fırsat kalmıyor.
şimdi de var bir köşede bozuklukları biriktirmek için ayırdığım bir mug, ama çocukluktaki o heyecan yok tabi (bkz: enflasyonu olan para birimi biriktirmek) çocukken kuzenimde şu iş bankasının metal, kilidi sadece banka personeli tarafından açılan kumbaralardan vardı bana alınmamıştı çok istememe rağmen, belki de ordan kalma bir alışkanlıktır
niyet Türk lirası biriktirmek ise gereksizdir. Bugün attığınız para her an değer kaybına uğruyor, ne gerek var. bozukluklar ile alın sakız çiğneyin daha iyidir.