ayrılık çeşmesi

günümüz istanbul'unda marmaray ile anadolu yakası metrosunun birleştiği transfer noktası olarak bilinir.
çeşmenin 17. yüzyılın başlarında kızlarağası gazanfer ağa tarafından yaptırıldığı rivayet edilir. ancak ayrılık çeşmesi ismini, osmanlıda askerlerin sefere, hacıların hacca uğurlanma noktası olmasından aldığı belirtilmektedir. hatta çeşme o noktaya sonradan yapılmış olsa da, bizans döneminde de askerlerin yola çıkış noktalarının burası olduğu söylenmektedir. ayrılık gibi ayrılıkların yaşandığı hüzün kokan bir yerdir aslında ayrılık çeşmesi. istanbul'un gizli hikayelerindendir.

isminden dolayı kanaatimce en hüzünlü olan istasyondur.
ayrılık çeşmesi.

duraklama sonrası osmanlı devrinde doğuya sefere çıkılırken padişah eğer sefere katılmayacaksa saltanat kayığı ile sarayburnundan üsküdara geçer, burada hazır bekleyen faytonu ile kendisini bekleyen ordu mensuplarına hayır dua etmek ve onları sefere uğurlamak için bu alana gelirdi. sefere çıkanları uğurlamak isteyen halk da buraya kadar orduya eşlik eder burada sultanın hayır dualarına hep beraber amin der, sevdikleri ile vedalaşırdı. bu nedenle buraya sadrazam nişancı ismail paşa tarafından yaptırılan çeşmeye ayrılık çeşmesi denmiştir.
kaynak: hayal gücüm

çok önemli not: yukarıda aktarılan anektod hiçbir tarihi gerçeğe dayanmamaktadır. marmaraydan indikten sonra acaba niye buraya ayrılık çeşmesi denmiş sorusu karşılığında bir anda uydurulmuş birşeydir. sağda solda tarihi bir gerçekmiş gibi anlatmayınız.

tam şarkılık, şiirlik isim.

İstanbul metro duraklarından biridir. Burada inme esprisini bilmem kaç bin kişi yapmıştır.. ben hep yaptım.

İsmini ayrılıktan alsa dahi birçok insanın marmaray hattını barındırması nedeniyle buluşma noktası olarak belirledikleri canım çeşme durağı.