babanın ağlaması

Keske görmeseydim dersiniz. Sıkıca boynuna sarılmak istersiniz ama yapamazsınız cunku babadır bikere arada bir dağ vardır.

hele ki askerdeyseniz, düğümlenir tükürüğünüz boğazınızda yutkunamazsınız...

askerliği siirtte yaptım. o zamanlar baya bi terör olayları falan var hergün haber alıyoruz kışladan dışarı rütbeli hariç çıkabilen yok, resmen hapis hayatı. neyse ramazan bayramı geldi komutan falan yok ense yapıyorum koğuşta. telefon çaldı baktım babam arıyor, "oğlum nizamiyedeyim " dedi. mal gibi kaldım. ailemden çevremden birinin beni ziyarete geleceğine ihtimal vermiyorum türkiye'nin bir ucundayım ve terör bölgesi. idrak edemedim ama inanılmaz heyecanladım. sonra koşmaya başladım, çok hızlı koştum arası 5 km vardır, durmadan koştum. babamı gördüm sarıldık ikimizde ağladık. gözyaşlarını görmedim ama damlaları omzumu ıslatmıştı.

Basit bir ameliyat geçirdi, şu an hastanede yanımdaki yatakta uyuyor.Ağlamadı ama o ameliyathaneye girerkenki bakışlarını asla unutmam.Babanın ağlaması, üzülmesi içine öküz oturtandır, olmasın.