barış akarsu

amasra'yı görmeden sevmemi sağlayan sanatçı.

Ölümün olduğunu hatırlatan güzel ses

sürerim buluttaaaaaan tarlalarıııııı
yağmurlar ekeriiiiiim göğün göğsüneeeeee
güneşte demlerim senin çayınıııııı
yüreğimden süzer öyle veriiiiriimmmm

amasra'yı gördüğümde daha da sevdiğim sanatçı.

ne güzel bir adamdın. ne güzeldin.

annesi ve dayisi ile tanisma firsatim oldu. olumunun ustunden 1,5 sene gecmisti, annesi, aglayarak baris'i anlatti. dayisi ise olmeden once birkac saat once parmaklarini oynattigini ve geri donecegine cok inandiklarini soyledi.

İstemsizce sevdiğim insandı .

Çocuktum 6-7 yaşındaydım.Yalancı Yarim annemin sevdiği bir diziydi.Ben de orda usun saçlı görmüşüm hastası olmuştum. bende bırakacağım uzun saç diye .Gel gelelim ki astsubay çocuğuyuz bizim biraz daha efendi ve bakımlı olmamız lazımmış babam öyle söylemişti.Neyse bir gün ablam evde ağlıyordu ben kavga etmedim annem kızmadı babam zaten nöbette anlama sarılıyorum ağlıyor hala ne oldu dedim barış akarsu kaza geçirmiş dedi ben de arkadaşın mıydı üzülme iyileşir dedim Durdu bana azıcık gülümsedi Yalancı Yarimde ki Tarık dedi kaza geçirmiş. Dünyam yıkıldı ilk süper kahraman ilk idol ölüyor ve öldü de ana sınıfına gidiyorum ama bitmişim her gün ağlıyordum annem de çok üzülmüştü.Yıllar sonra motor alacaktır cbr 250 annem onu hatırlattı almamamı istedi.Kadın hala unutamamış.Bu da Barış Akarsu ile benim anım.Islak Islak ve Annem şarkısı durur hala 😢

Filimde şoför olarak aldığı rolle kendinisini tanıdığım ve daha sonra daha sonra şarkılarla daha fazla unlenop. Geçirdiği kaza sonucu hayatını kaybedip, zirvede kendini bırakan sanatçımız

ilk ünlendiği zamanlarda kendisini cevahir avm içerisinde, gözünde gözlükleri takılı, yanında 2 arkadaşı yürürken görmüştüm. çocuk olduğum yaşlarda hayranlıkla bakıp selam vermiştim, göz kırpmıştı. bazı insanları sevmek, kıymet vermek çok yakından tanımayı gerektirmez, nedense ilk defa sadece dinleyicisi olduğum birini içten seviyordum. hayatını kaybettiğinde ise ciddi üzüldüm.
geçen yıl amasraya gidip, sahildeki anısına yapılan heykeli ziyaret ettim. hemen dibinde bulunan yardımlaşma derneğinde ise annesi vardı, kendisine sarıldım. yıllar geçmesine rağmen oğlunun acısını ilk günkü gibi hissettiği, yüzünden, gözünden çok net anlaşılıyordu.

ölümün bazen adil olmadığını hissettiren kişi. muhakkak varacağımız son nokta olsa da ölüm, hayatımızın ne kadar süreceği büyük bir muamma. eğer ömrü yetseydi kesinlikle Türk Rock müziği adına efsaneler listesine ismini yazdıracağını düşünüyorum. hala daha aynı duyguyla birçok şarkısını dinlerim ve Amasra’ya yılda birkaç kez gitmeme sebep olan kişidir. ah be barış Amasra’da bir parkta heykelin ve yaptığın işler kaldı sadece elimizde...