eğitilmesi imkansız çok büyük bir kitleyle birlikte yaşadığımız gerçeği. pandemi başlayalı 1 yılı geçti, hala maskesiz gezenler, amerika oyunu bunlar ne virisü ya diyenler falan var.
bir yerden ayrılırken sırayla sarılma, öpüşme vs. için geçirilen zamanın boşa gittiği. bunca zaman yapmışız, şimdi daha kısa yumruk tokuşturup gidiyorsun. samimiyette de bir eksilme yok.
İşe gitmeyi seviyormuşum. Bıraksalar günlerce evde malak gibi yatamazmışım. Sarılmak çok kıymetliymiş (öyle herkese ve öylesine değil tabi, sevdiğin kişilere içten sarılmaktan bahsediyorum).
