daha önce görülmemiş bir yeri özlemek

almanlar buna "fernweh" demişler.aklıma filistini kuzey ışıklarını ve antartikadaki yalnız petrol kuyularını getiren hede.

Orhan Pamuk'un Kar romanını okuduğumdan beri Kars'ı özlüyorum. Hala hiç görmemiş olsam da.

çoğunlukla güzel betimlemelere sahip bir kitap okunduysa veya film izlendiyse başa gelen hadise.

nereyi özlediğinizi bildiğiniz zaman fena bir his değildir ama bilmiyorsanız işte o zaman hep yolda olmak istersiniz bilmediğiniz bir yeri mi tanımadığınız birini mi ararsınız bir yerden sonra emin olamazsınız bir yeri mi arıyordum yoksa yolda olmayı mı istiyorum diye sorarsınız

bunun bir de görmediğin kişiyi özlemek versiyonu vardır. anlamsızdır ama içtendir.

(bkz: daha önce görmediğin birini özlemek)

Görmeden biryeri yada birşeyi özlemenin imkansız olduğu illaki hakkında birşeyler duymuş yada görmüş olmayı gerektiren bir durumdur görmeden bilmeden Yozgat'ı özleyenlerin zaten akıl sağlığından şüphe ederim.

şu fernweh muhabbetine girmeyin keko gibi ya, yok fransızcada bi kelime yok, almancada şu. gı sen eç gettin mi ora?

cocukken robinson cruse okurken hep o adada olmayı isterdim o kadar benimsemiştim ki kitabı adanın haritasını anlatılanın bi tık ötesinde çizip yasardım. hala o adayı özlerim

özlemek olmasa da 9 10 yaşlarında robinson crusoe'yi okurken orada olduğumu düşler o adaya gitmek isterdim.

yaşar kemal - binboğalar efsanesi'de bahsedilen
Çukurova’da, Toroslarla Akdeniz’in arasındaki topraklar her neresiyse artık...