doksanlar türk sineması
yarı bunalımlı, yarı karamsar, birazcık da ilginç filmleri içinde barındırır. (bkz: tabutta rövaşata)'yı izleyelim mesela, sonrasında (bkz: ağır roman) olsun ve ardından (bkz: gemide)'yi de izleyelim. (bkz: tatar ramazan), (bkz: eşkıya), (bkz: her şey güzel olacak). hele bir de (bkz: masumiyet) var ki aman allahım... ya peki (bkz: propaganda)? ve daha niceleri.
insanlar bu filmleri özlüyor. ben de özlüyorum.
insanlar bu filmleri özlüyor. ben de özlüyorum.
Türk sinemasının en güzel, en kasvetli bölümü. Kapalı ama tertemiz bir yağmur havası gibi geçti gitti.
Zeki demirkubuz gibi bir ustanın en verimli filmlerini (bkz: masumiyet)(bkz: kader)(bkz: üçüncü sayfa) çektiği bir dönemden bahsediyoruz.
Yeni sinemacılar gibi çok başarılı bir akım geldi geçti. (bkz: gemide)
En çok istanbul'u görürüz bu filmlerde. Yozlaşmış toplum, fahişeler, sürekli rakı içip üçlü cigara dönen kabadayı veya mafya abiler. O kadar içimizden görünürler ki... Tarlabaşı'nda bir otelde ölen cumali'nin acısı düşer kalbimize. İzmir'de bir aşk uğruna hayatını harcayan bekir'e ağlarız. Mahsun'la üşür, yine onunla severiz tavuskuşlarını.
Çok severim o ara sokakları. Ağır Roman'daki kolera sokağını özellikle. Kabadayılığın bittiği, arap'ın deyişiyle alemin göt olduğu sokak.
Masumiyet'teki otel sahibi gibi adamların varlığını bildirir bize bu filmler. "Çay demledim, film de var gelsene."
Enry'mi meşhur kırmızı pelerin tiradı ile bitiyorum:
Savrulurken raconun kırmızı pelerini o zarif öfkeye zaman ki sana hasta olmuş, incelikli haytasın. Nüksederken raksına mahallenin maşallahı eyvallahı, güzelleş be oğlum. Şimdilik ölümüne kadar hayattasın. Şimdilik, ölümüne kadar hayattasın.
Zeki demirkubuz gibi bir ustanın en verimli filmlerini (bkz: masumiyet)(bkz: kader)(bkz: üçüncü sayfa) çektiği bir dönemden bahsediyoruz.
Yeni sinemacılar gibi çok başarılı bir akım geldi geçti. (bkz: gemide)
En çok istanbul'u görürüz bu filmlerde. Yozlaşmış toplum, fahişeler, sürekli rakı içip üçlü cigara dönen kabadayı veya mafya abiler. O kadar içimizden görünürler ki... Tarlabaşı'nda bir otelde ölen cumali'nin acısı düşer kalbimize. İzmir'de bir aşk uğruna hayatını harcayan bekir'e ağlarız. Mahsun'la üşür, yine onunla severiz tavuskuşlarını.
Çok severim o ara sokakları. Ağır Roman'daki kolera sokağını özellikle. Kabadayılığın bittiği, arap'ın deyişiyle alemin göt olduğu sokak.
Masumiyet'teki otel sahibi gibi adamların varlığını bildirir bize bu filmler. "Çay demledim, film de var gelsene."
Enry'mi meşhur kırmızı pelerin tiradı ile bitiyorum:
Savrulurken raconun kırmızı pelerini o zarif öfkeye zaman ki sana hasta olmuş, incelikli haytasın. Nüksederken raksına mahallenin maşallahı eyvallahı, güzelleş be oğlum. Şimdilik ölümüne kadar hayattasın. Şimdilik, ölümüne kadar hayattasın.
birkaç film ekleme gereği duyduğum listedir. Toplumun gerçeklerinin, basit hayatların büyük hikayelerinin filme çekildiği dönemdir.
(bkz: gece melek ve bizim çoçuklar)
(bkz: lola ve bilidikid)
gibi güçlü lgbt filmi dışında
(bkz: eşkıya) bir Türk sinema efsanesinin çekildiği yıllardır.
(bkz: gece melek ve bizim çoçuklar)
(bkz: lola ve bilidikid)
gibi güçlü lgbt filmi dışında
(bkz: eşkıya) bir Türk sinema efsanesinin çekildiği yıllardır.
(bkz: tabutta röveşata) muhteşemdir tuncel kurtiz efsanesi vardır , (bkz: ağır roman) okan bayülgen ve müjde ar oyunculuğunu görmelisiniz (bkz: herşey çok güzel olacak) cem yılmaz ve mazhar alonsonun oynadığı bir başyapıt
