doktorların hastalara koyun muamelesi yapması

doktorluk mesleğinin zorluğunu kabul ediyorum ama hangi meslek kolay ki? özellikle insanlarla sürekli muhattab olmak zorunda olduğunuz işler mental olarak çok yorucu oluyor.

devlet hastanelerinin yoğunluğu da bütün bunlara eklenince hastayla empati çok düşük seviyelere iniyor.derdini anlatıyorsun hiç yüzüne bile bakmadan reçeteye ilaç karalayıp gönderiyor.

hastalıkla ve tedaviyle ilgili bilgi vermek yok. ayrıntıya girmesine de gerek yok; ne oldu,neden böyle oldu ve ne yapmalıyızı söylemesi 2 dakikalarını alır.

özel hastaneler de ilgi adı altında ne kadar gereksiz test yaptırabilirizi düşünüyorlar. sıfır tıp bilgisiyle anlıyorsun yani gereksiz testler istediğini,o derece. ticarethane.

keşke herkes işini iyi yapsa ..

Şanslıyım ki pek fazla öyle doktora rastlamadım. Bodrum’da gayet anlayışlı ve güler yüzlü doktorlar var. Sakarya’da okurken de birkaç defa hastaneye gittiğimde iyi doktorlara denk geldim. İstanbul’da bile çok sıkıntı yaşamadım. Yani bir iki sefer dışında genel olarak iyi doktorlara denk geldim. Fakat hastanelerde en çok hemşire, danışma ve hastalarda gerginliğe rastladım ben. Çünkü çoğu hasta beklememek için sırası olanın önüne geçmeye çalışıyor. Sakin bir insan olduğum için yerime kaynak yapan o kadar çok insan oluyor ki. Ben hastanelerde esas sıkıntıyı hastalarda gördüm. Çok saygısızlar gerçekten. Özellikle de İstanbul’daki hastanelerde. Sanki tek sıra bekleyen kendileriymiş gibi davranıyorlar. Bizim de işimiz olabilir yani ne gerek var böyle hareketlere?

Koyunlara uğraşmak insanlarla uğraşmaktan daha kolay. O yüzden koyun muamelesi görüyoruz insan değil.

Dünyadaki en zor işin kendilerinin olduğunu zannedip bu işi sanki silah zoruyla yaptığını zanneden bir grup doktordan oluşur. Azınlık olmamalarına rağmen işini severek yapan doktorlarımızda var.