en yakın arkadaşınızla farklı şehirlerde yaşamak

dün iş çıkışı kahveleyecek kimsem olmadığını farkettiğimde iyiden farkına vardığım durumdur. her ne kadar kalpler bir olsa da sarılmak istediğinizde, yanaklarını sıkmak istediğinizde en yakın arkadaşınızın yanınızda olamaması yürük burkan bir durum. zor geçen bir günün ardından birlikte bir şeyler içememek azıcık daha üzücü.
bir de başka ülkede yaşayanları var bunların, senede iki kere 1 ya da 2 gün gördüğünüz....
kuvvetli köklerimden nefret ediyorum. sevdiğim herkesi başka bir gezegene toplayıp evrende yuvarlanıp gitmek istiyorum. evet bencilim. teşekkürler.
Özellikle farklı şehirler, farklı ülkelerde ise zorluk levelı 1 tık artar. 2 dakika uçağa atliim gidiyim kısmı, bir de shengenle uğraşma gibi zor bir süreci daha ekler.

Neyse ki evleniyorum, düğüne gelip şahidim olacakmış. Huzunlendim.
Muzdarip olduğum durum. Yeni mezun olup farklı şehirlere savrulduk. Hayat koşturmacasının birbirinden uzaklaştırdığı hayatlardır. Zordur. Çoğu zamansa sıkıcıdır. İnsan yakın arkadaşıyla yüz yüze iki kelam etmek istiyor.
Artık benim için zor olmayan durumdur.

Çocukluktan tanıdığım biriyle siyasi sebeplerden ötürü koptuk. Bağlı olduğu siyasi gruba körü körüne bağlı olduğu ve 10 yıllardır tanıdığı insanlara terörist bile diyebilecek kadar alçaldığı için görüşmedim.

Diğeri ise benim gibi birini bile sinirlendirebildi. Onun sayesinde hayatımda ilk defa birine yumruk attım. Benden yumruk yiyen şanslı kişi oldu.

Kesinlikle geçimsiz biri değilimdir. Ama yaş aldıkça insan değişiyor. Hem onlar hem ben zıt karakterlere evrildik. 20’li yaşların ortalarına kadar her şey çok güzel ama sonrasında öyle olmadı. Kendime yeni bir hayat kurdum yaklaşık 3 yıl oldu. Yokluklarını ise hiç hissetmedim.
yaşayan bilir. bir şey yaşarsın hemen paylaşmak istersin ama bunu hep telefonda yapmak zorunda kalırsın, hatta hayat koşuşturmasında bunu da yapamadığın olur sürekli aklından geçirirsin ama iletişime geçemeyebilirsin yani. Ancak görüştüğün zaman biriktirdiğin anılar çok çok kıymetli oluyor orası ayrı
Harika bir durumdur. İki taraf birbirinin desteği olur. Okul biter düzen bozulur, herkes seri üzgün
üniversiteden sonra yaşadığım durumdur. kimi izmirde, kimi düzcede, kimi antepte, ben zaten bir adana bir mardinde. senede 1 defa görüşürsek ne âlâ.... ev arkadaşlığından bu hale gelmek resmen depresyon nedeni #sadbuttrue
ünide farklı şehirlerde olmaktan korkardık bir baktık farklı ülkelerdeyiz. hatta üçümüz de farklı kıtalardayız. bunu düşündükçe gelen yalnızlık hissi tarif edilemez. üçümüzün birlikte olması da anca yılda bir defa belki gerçekleşen bi durumdur. o gün içilen kahve yenilen yemekse, uzun süre sonra aileyle yapılan pazar kahvaltısına eşdeğer bir keyfe sahiptir. hatta resmen huzurdur.
Eğer gerçekten birbirinize değer veriyorsanız özlemek her zaman bağlarınızı daha güçlü tutar. O yüzden sürekli yanımda olacak en yakın arkadaşım yerine uzakta olan en yakın arkadaşım tercihimdir.