faşizm

fransızca kökenli bir kelimedir.

italya'da 1922-1943 yılları arasında etkinliğini sürdüren, meslek kuruluşlarına dayanan, devlet sınırlarını genişletmeyi amaçlayan, yetkinin, tek partinin elinde toplandığı düzen.

faşizmde milliyetçilik en ön plandadır. faşizmin temelini oluşturur. faşistler kendi ulusuna, kültürüne ya da ırkına üye insanların toplumun geri kalanından üstün oldukları iddiasındadırlar.

emperyalist bir düşünce yapısına sahiptirler ve bu yolda savaş, siyasal şiddet gibi unsurlar mübahtır.
tanım: faşizm milleti susturma değil söyletme mecburiyeti yaratan düşüncedir.

kelime anlamı olarak faşi (fasci) balta ile balyanın sopasını birbirine bağlayan ip demektir. faşizm de halkı ya da halk içinde hakim milleti devlet ile bütünleştirerek/ülke içinde ortak düşman yaratarak kenetlendirmek anlamı da çıkarılabilir.

faşizmde kartel yaratmak gereklidir. kartel (ya da fikir olarak corpotaratism) her partilinin her farklı kişinin bir düşünce etrafında birleştirilmesi demektir. burada toplum içindeki farklı sınıflarında (aristokrat, din sınıfı vb.) tek potada eritilmesi gibi bir fikir tahayyül edilebilir. burada farklı düşünce ve yaşam tarzına sahip olanlar (eşcinseller, yahudiler vb.) ayrılmalı ve yekün bir topluluk, ari bir ırk yaratılmalıdır. (arian race)

dikkat edilirse faşizmin bir uzantısı olan nazizmde (nasyonel sosyalizm) ortak bir düşman yahudiler seçilmiş, krematoryumlara uzanan bir ortak düşmanlık beslenmiş ve bunun tarihi kıyımlara neden olan sonuçları olmuştur.

bu bir sapıklıktır, sapkınlıktır. tedavisi ancak insanlararası diyalogla, saygı ve sevgi ile mümkündür.
Milliyetçiliğin radikalliğe varan halidir. Mussolini ve hitler tarihteki en belirgin örneklerindendir.