intihar etmek

dertten falan değil de intiharın bana göre asil bir tarafı da var. şu an yaşıyor oluşumuzun hiçbir mantıklı açıklaması yok, intihar ise büyük anlamlar taşıyor. para, mülk, sosyal statü, başarı, mutluluk, sevgi falan içinde bulunduğumuz kaosu bastıramıyor. kişiler depresyona giriyor, ruhsal sorunlar yaşıyorlar çünkü inanılmaz bir karışıklık içinde yaşıyoruz. sorunlarla baş etme becerimiz bize güç verse de sorunların birbiri arkasına gelmesi bize sonu olmayan bir yolda olduğumuzu düşündürüyor. ölüm bizim için bir exit. kendi hür iradesiyle ölümüne karar veren insanlara her zaman saygılı duyuyorum.

dipnot: afedersin salaklığından intihar eden ergenler bu söylediklerimin çok çok dışında.

ademoğlu ve havvakızının yaşadıkları hayatta her şeyi tattıkları ve bundan sonra yaşamanın kendini tekrar etmek olacağını düşünmesi sonucu gerçekleştirdiği eylemdir.

sadece psikolojik olarak çökmüş insanların değil aksine mutlu mesut hayat sürmüş insanların da yapabileceği bir eylem olma özelliği taşımaktadır.

insanın hangi durumda olursa olsun ölümüne kendi özgür iradesiyle karar vermesi asil bir eylemdir.

(bkz: mehmet pişkin)

bu konuda ilk tanımı ekşisözlük yazarlarından "aradadüşünür" adam akıllı yapmışıtr. ve bu yazarın intihar eylemi tanımına ulaşmak için buraya tıklayınız 5. entry dir.

Geçen okuduğum bir tweette çok güzel dokunmuş hislerime;

İntihar notuma “Kırlarda çiçekler artık bensiz açacak, baharlar yerini kışa bırakacak ama ben olmayacağım” yazıp aranızdan ayrılmak istiyorum ama bana inanan, ihtiyacı olan insanlar için hala buradayım.

"40 yaşıma kadar hep intiharı düşündüm, ama 40 yaşımdan itibaren insanların intihar etmeye değmeyeceklerini düşünmeye başladım. Bana göre intihar, geride kalanlara yönelik ağır bir suçlamadır. Bu mesajı verebileceğin tıynette insan olmadığını düşününce de intihar etmiyorsun."

ismet özel