iran

Yıllardır otostop çekiyor olsanız da İran’da düşündüğünüz kadar kolay olmayabilir. Sanki ilk defa otostopla tanışıyor hissini yaşayabilirsiniz. Neden mi? Çünkü İran’da Otostop kültürü diye bir şey yok otostop kelimesi lütaglarında ne Farsça, ne Türkçe, ne de İngilizce olarak yok. Herkes otobüs olarak algılıyor ve terminale götürmeye çalışıyor. Otostop çektiğin tüm araçlar duruyor neredeyse ama otostopu bildiklerinden dolayı değil. Taksi olarak duruyorlar ilk 10 dakikanı otostopu anlatmaya çalışarak geçiriyorsun. Param yok diyorsun, free taksi diyorsun, piyade (yürüyerek) diyorsun, bir şekilde aracına bineceğim ama parasız diyebilmek için uğraş dur. He bir de Türk tribi çekiyorsun “hiç mi paran yok?” sorusuyla. Sonuç çoğu zaman tatlıya bağlanıyor ama. Zaten bu sürece en fazla üç gün içerisinde alışıyorsun. Yolda kalmak gibi bir durum söz konusu kesinlikle değil. Gecenin bir yarısı en tenha yerde otostop çeksen dahi araçlar duruyor. E tabi en başa sarıp durumu açıklamaya çalışıyorsun. İşte en zor tarafı da bu olsa gerek. İran’da otostopun en kolay yanıysa her şehrin girişinde gişeler bulunuyor, buralarda da askerler(serbaz) ve polisler araçları durdurarak kontrol yapıyor. İşte bu asker ve polislerden yardım istemek işinizi oldukça rahatlatıyor. Durumu anlatıyorsunuz, nereye gideceğinizi söylüyorsunuz ve size o tarafa giden bir araç durdurup yolcu ediyor. İran’da Otostop kültürünü bilmeseler de bilenlerden daha çok layıkıyla yerine getiriyorlar.

Herkesin hayatında en azından bir kere gidip görmesi gereken ülke. Olağanüstü kültürü, tarih ve insanların misafirperverlikleri yerinde deneyimlenmeli...

ermenistan sınır kapısından İran'a geçerken içimde müthiş bir tereddüt vardı taa ki sınır kapısında 2 kuzenle tanışana kadar.. hiç tanımadıkları halde bizi ısrarla evlerine davet ettiler, evinin anahtarlarını bırakıp gittiler üstüne yemek yedirip Hoy'da Şemsi Tebrizi'nin mezarına götürdüler sonrasında ise otobüs bileti alıp Tebriz' e bile gönderdiler.Yani diyeceğim şu ki: İran rejim açısından katı fakat o kurallara riayet edip uslu çocuk olursanız bunun gibi daha bir sürü güzel şey ile karşılaşa bileceğinizden şüpheniz olmasın efenim.

Gitmediğim görmediğim ama İranlı arkadaşlarla tanışarak hayran kaldığım kültürlü insanlar topluluğudur. Farsça şarkıları inanılmaz güzeldir özellikle mohsen namjoo yu canlı canlı dinledikten sonra İran nasıl sevilmez söyleyin.

gezgin ortamlarına girmeyen insanların öncelikle ön yargıyla yaklaşıp daha sonra orayı gezen gören insanlardan dinledikten sonra hayret edilen ve konuşma bittikten sonra koşarak gitmek istenilen ülke.

ben övdüm biraz da siz övün

Beklediğimizin ötesinde olan ülke. Tahran çok güzel olmasa da insanları güzeldi. Şuan isfahandayız ve buralar çok güzel.

Edit1: İsfahan en beğendiğim şehir oldu.
Bir ailenin evinde kaldık ve kendi ailemiz gibi oldu

Edit2: Şiraz ve Tebriz’i gezdik ve Azerbaycan’a geçtik.
Otobüs bulamazsanız Tebriz’den Bakü’ye otellerle konuşun sabah erkenden bir taksi ayarlıyorlar 4 kişi olursa size haber veriyorlar.
Kişi başı 30₺ ye sınır kapısına (330km)
Oradan da geçtikten sonra 10 manata (20₺) Bakü’ye (200 km) gidebilirsiniz. Otobüsten daha hızlı oluyor.

Edit3: İran seyahatimle alakalı iki tane video yaptım
Buradan izleyebilirsiniz :

video1

video2

gitmediğim halde gitmeyi çok istediğim ama gitmek için can atmadığım gitsem ne güzel olurdu dediğim ülke. önyargım yok. aksine güzel sinyaller veriyor adıma. bir de ülke içinde uçak biletleri ucuz olsa.

bir çok batı ülkesinin ambargo uyguladığı, türkiye'nin doğu sınırında yer alan şeriat ile yönetilen islam ülkesi.

shahram nazeri gibi bir sesin, büyünün anavatanı.

Yanlış bilmiyorum eğer Türk tarihinde savaşıpta yenemediğimiz tek ülkedir (persler ) şeriata geçis sürecini de bi ara arastırmıstım ama aklıma ilk gelen isim ucana kaçana gerçekten faça atan Ahmeti Nejadtır efenim.