kamptan dönüp sabah işe gitmek

otobüs tıka basa doluysa hayat çekilmez, daralırsın, otobüsten inip otostop çekmemek için mantıklı bir sebep ararsın

yoksa siz de kamptan döndüğünde düz yolda yürümeyi unutanlardan mısınız?

Hayal kırıklığı . Doğa yaşamını bırakıp iş (saçma-sapan) hayatına dönmek kadar can sıkıcı bir durum olamaz heralde

enerjiyi dusurmemek ve o kampa dahil olabildigin icin bile sukretmek gerek.. insanlar cilginca calisirken , para biriktirmek icin didinirken , ben kendim icin zaman ayirmanin hazzini yasamisim, keyfi o kadar cabuk bitmemeli..

milim milim ilerleyen toplu taşımada insana "ben ne yapıyorum burada" dedirten zorundalık.

bir önceki gün kuş sesleri arasında uyanırken bir sonraki gün korna sesleri arasında uyanırsınız.

Tadı damakta kalan nefis çikolatalı kek gibidir. Kabullenmek uzun sürebilir, ikinci üçüncü sefer de aynı etkiyi yaratmaz.

kamptan dönüp askere gitmek olayını yaşamayan bilemez. askerlik öncesi değişiklik olsun diye kampa gitmiştim. oradan dönüp sonraki gün samsun'a gidip teslim olduğumda fena bir duvara çarpmış hissi oluşmuştu. asıl mevzu ise "esmeriz, güneş bize dokunmaz" tribiyle olması gerekenden fazla şekilde güneş altında vakit geçirmiş olduğumu kışlada giyinilen kamuflajla yapılan eğitimlerde hissetmiştim. ne günlerdi bee....

ayagi topraktan cekip betona basmaktir

Trafiği gördükten sonra yaşama sevincinin bittiğini farkettiğin o an

en büyük travmalardan biridir. bir gün önce odun ateşinde menemen yerken ertesi gün iş yerinde simit poğaça yemeye benzer.