kuzey ülkelerinde intiharın yaygın olduğu yalanı
kavga edenler kaybedebilir. kavga etmeyenler çoktan kaybetmiştir." diye bir söz söylemiş bertold brecht. pek bir afilli söz, değil mi?..
sizce aşağıda yaşanan söylenen şeylerin iskandinav ülkeleriyle mi bizim ülkemizle mi alakası var ?
evet ama gerçek hayat bazıları için bambaşka bir şey, bambaşka bir kavga. yetmez öyle cici laflar, kuru gazlar.. kişi, kavga etmenin anlamsız olduğu kanısına varmış, yolun sonu ile başı arasında aslında hiçbir fark olmadığını sezmiş olabilir; kişi, kazandığı zaferlerden bile haz alamaz hale gelerek hissizleşmiş olabilir; kişi, milyarlarca türdeşinin yaşadığı dünyada kimliğini kaybetmiş, kendisine bebekliğinden beri zerre sevgi ve saygı duyulmamış fakat bu eksikliklerini başkaları gibi nefret, şiddet gibi duygularla tatmin edemeyecek kadar temiz ruhlu olabilir; kişi, kavgasının onurunu zedeleyecek şeyler yaşadığını düşünüp, bunlardan takıntılı derecede rahatsızlık duyuyor olabilir; kişi çektiği fiziksel acının ölümün renksiz hissizliğinden, hiç olmamaktan bile beter olduğunu düşünüyor olabilir... kötücül sebeplerin sonu yok, gün gelir o kadar farklı şeyler duyulabilir ki, insan zamanla bunun "kaçış" diye basite indirilebilecek bir olgu olmadığını anlar.
sizce aşağıda yaşanan söylenen şeylerin iskandinav ülkeleriyle mi bizim ülkemizle mi alakası var ?
evet ama gerçek hayat bazıları için bambaşka bir şey, bambaşka bir kavga. yetmez öyle cici laflar, kuru gazlar.. kişi, kavga etmenin anlamsız olduğu kanısına varmış, yolun sonu ile başı arasında aslında hiçbir fark olmadığını sezmiş olabilir; kişi, kazandığı zaferlerden bile haz alamaz hale gelerek hissizleşmiş olabilir; kişi, milyarlarca türdeşinin yaşadığı dünyada kimliğini kaybetmiş, kendisine bebekliğinden beri zerre sevgi ve saygı duyulmamış fakat bu eksikliklerini başkaları gibi nefret, şiddet gibi duygularla tatmin edemeyecek kadar temiz ruhlu olabilir; kişi, kavgasının onurunu zedeleyecek şeyler yaşadığını düşünüp, bunlardan takıntılı derecede rahatsızlık duyuyor olabilir; kişi çektiği fiziksel acının ölümün renksiz hissizliğinden, hiç olmamaktan bile beter olduğunu düşünüyor olabilir... kötücül sebeplerin sonu yok, gün gelir o kadar farklı şeyler duyulabilir ki, insan zamanla bunun "kaçış" diye basite indirilebilecek bir olgu olmadığını anlar.