öğrenci yalanları
hoca: anlamayanlar
yolgunlugu : ben anlamadım hocam tekrar eder misiniz?
hoca: bak şimdi evladım
բարեւ, թե ինչպես ես ես չունեմ իմ անունը իմ անունը... anladın mı
yolgunlugu: aaa anladım saolun
yolgunlugu : ben anlamadım hocam tekrar eder misiniz?
hoca: bak şimdi evladım
բարեւ, թե ինչպես ես ես չունեմ իմ անունը իմ անունը... anladın mı
yolgunlugu: aaa anladım saolun
-Hiç çalışmadım yha (elleri kopana kadar çalışmıştır)
-Şimdi uyuyayım yarın bakarım (nasıl bir kendini kandırmadır bu)
-Hoca zor soruyor, benlik bir durum yok (tamam gerçeği de vardır ama çoğu zaman içimizi rahatlatırız bu şekilde)
-Bu sene çok çalışıp ortalamamı 3.50 yapacağım (derslere gitmedi, her gün içti)
-Şimdi uyuyayım yarın bakarım (nasıl bir kendini kandırmadır bu)
-Hoca zor soruyor, benlik bir durum yok (tamam gerçeği de vardır ama çoğu zaman içimizi rahatlatırız bu şekilde)
-Bu sene çok çalışıp ortalamamı 3.50 yapacağım (derslere gitmedi, her gün içti)
bununla ilgili bir yakalanma hikayem var
Adıyamanda üni okuyorum ve sevgilim ankarada. her ay ankaraya gidiyorum. amcam da o sıralar adıyamanda bürokrat ve o da sıklıkla ankaraya gider. bu amcamdan para almak çok zordur. ama gönül işlerinde acaip de bonkördür
ankarayi bilenler bilir.eskiden karanfilin bitiminde,yüksel caddesinin orada bir otel vardı. amcam da orada konaklıyormuş.
ben de onunla aynı zamanda ankaradaymışım.
sevgilimle bi kafeye gittik ve amcam aradı
amcam:oğlum napıyosun
ben:hiç amca napim vizeler başladı , ders çalışıyorum
amcam:puşt ! sen ders çalışır mıydın
ben : evet amca çalışıyorum , niye çalışmayayim
amcam: pekiiiiiiii,karanfil sokaktan konur sokağa doğru giderken,sağ elindeki kız kimdi ?
ben : ?!?!?!?! ne ! ne kızı amca !
amcam : eşşoğlueşşek benim otelin önünden geçtiniz elele,pencereden gördüm sizi. kız da güzelmiş ha şerefsiz
ben: valla amca napim ya,sevgilimi görmeye geldim
amcam : aferin puşt. paran var mı ?
ben: eheheh . yok amca :/
amcam: eşşolueşşek ankarada ne işin var o zaman
ben: eheheh
amcam:hesap no nu gönder.
sene 2004 tü o zamanlar. bi ankara-adıyaman otobüs bileti 20 tl idi. helalinden bi 100 kağıt fişeklemişti :)
Adıyamanda üni okuyorum ve sevgilim ankarada. her ay ankaraya gidiyorum. amcam da o sıralar adıyamanda bürokrat ve o da sıklıkla ankaraya gider. bu amcamdan para almak çok zordur. ama gönül işlerinde acaip de bonkördür
ankarayi bilenler bilir.eskiden karanfilin bitiminde,yüksel caddesinin orada bir otel vardı. amcam da orada konaklıyormuş.
ben de onunla aynı zamanda ankaradaymışım.
sevgilimle bi kafeye gittik ve amcam aradı
amcam:oğlum napıyosun
ben:hiç amca napim vizeler başladı , ders çalışıyorum
amcam:puşt ! sen ders çalışır mıydın
ben : evet amca çalışıyorum , niye çalışmayayim
amcam: pekiiiiiiii,karanfil sokaktan konur sokağa doğru giderken,sağ elindeki kız kimdi ?
ben : ?!?!?!?! ne ! ne kızı amca !
amcam : eşşoğlueşşek benim otelin önünden geçtiniz elele,pencereden gördüm sizi. kız da güzelmiş ha şerefsiz
ben: valla amca napim ya,sevgilimi görmeye geldim
amcam : aferin puşt. paran var mı ?
ben: eheheh . yok amca :/
amcam: eşşolueşşek ankarada ne işin var o zaman
ben: eheheh
amcam:hesap no nu gönder.
sene 2004 tü o zamanlar. bi ankara-adıyaman otobüs bileti 20 tl idi. helalinden bi 100 kağıt fişeklemişti :)