okul gezileri

sayesinde bütün istanbulu, ankarayı ve çanakkaleyi gezdiğim, uçak yolculuğundan tutun, tren yolculuğu na kadar binlerce anımın olduğu muhteşem bir olaydır

bakınız: anneden izin koparmak için yalvarmak!

izni alınca ne giyeceğim, yanıma yolluk ne alacağım telaşı başlardı. tadı başkaymış o günlerin, o dostlukların, o sevimli dertlerin. büyüdükçe anlıyor insan. bir de babasının yolluk yaptığı köfte ekmekleri özlüyor

bir tarafta çok sevdiğiniz arkadaşlarla gezecek olmanın heyecanı,
öbür yanda aileden uzaklaşmanın ilk garip hisleri,
gezmeye olan düşkünlüklerin ateşlendiği yerlerden biridir bence

Kalmalı gezilerde odaya gizlice alkol sokmaya çalışmak. O zamanlar (lise) alkolün de, sigaranın da bir heyecanı vardı.

konaklamalı olduğunda heyecanın 5 kat arttığı, nefis geziler.

hayatımda sadece bir kere tecrübe etmiştim ama eğlencesi hala aklımın en güzel köşesinde yer almaktadır.