sözlükçülerin en sayko yol hikayeleri
Avtostopla neçə min kilometr gəzdiyimi, neçə min maşına mindiyimi, neçə insanla tanış olduğumu dəqiq bilmirəm. Başıma say-say bitməyən qədər əhvalatlar, maraqlı və gülməli hadisələr gəlib. Lakin ən maraqlı əhvalat keçən yay avtostopla çıxdığımız Azərbaycan turunda baş verib.
Deməli, Quba-Qusarı gəzib bitirdikdən sonra buraya qədər gəlmişkən Rusiyaya da keçib gəzmək qərarına gəldik. Tipimiz fərqli olduğu üçün hər kəs xarici, turist zənn edib maşını saxlayırdı. Biz də özümüzü Türkiyədə doğulub böyümüş azərbaycanlılar kimi təqdim edirdik. Yalandan deyirdik ki, blogumuz var, gəzdiyimiz gördüyümüz yerləri yazırıq, tanış olduğumuz insanlardan bəhs edirik, hər kəs oxuyur. Bunu eşidən 10 nəfərdən doqquzu əlindən gələn köməkliyi edirdi. Deməli, getdik çatdıq Rusiya sərhəddinə.
Rusiyaya keçənlər bilir ki, bir anket doldurursan, gedəcəyin şəhəri, qalacağın gün sayını və s. qeyd edirsən, bir üzü səndə qalır, digər üzü gömrükdə. Mən də rusca o an lazım olan bəzi sözləri bilmirəm deyə anketi ingiliscə doldurdum. Rusiya tərəfinə keçəndən sonra gömrükdəki rus işçi ingiliscə sıfır bilən biri çıxdı. Gedəcəyim yeri "Darband city" yazmağımı görüb başladı ''city" sözünün nə demək olduğunu soruşmağa. Güclə başa saldım ki, "qorod da ala, qorod." Bunlar bir az aralarında məni deyib güldülər. Yanımdakı yoldaş da digər passport yoxlama kabininə yaxınlaşıb, gömrük işçisi ilə dialoqundan az-maz eşitdiyim qədəri ilə o da mənim kimi o biri tərəfdə gücənirdi.
Xülasə, mən bir təhər keçdim Rusiya tərəfinə, əgər ora Rusiya demək olarsa.. Qapının yanında durub yoldaşı gözləyirəm. İki nəfər də rus qızı var, mənə baxıb aralarında nəsə danışırlar. Mənim haqqımda danışdıqlarını hiss etdiyimi başa düşüb mənə döndülər ki, bəs o tərəfdə sırğan sənin üçün problem ola bilər, çıxart, saçını da kepkan varsa tax, gizlət. Bunları yola verdim, gözlə ha gözlə, yanımdakı yoldaş yoxdur. Gördüm bir nəfər də keçid məntəqəsindən çıxdı gəlir, yerişindən bildim ki, bizimkilərdəndir. Yaxınlaşıb, soruşdum ki, içəridə sarı uzunsaçlı bir oğlan görmədiniz? Azəricə danışdığımı eşidəndən sonra iki aşağı, iki yuxarı süzüb, kinayəli şəkildə "Onu qaytardılar arxaya, sənədində problem çıxdı!" dedi. Yoldaşda da telefon yox.. Qaldım belə. Yəni, qayıdım arxaya?!
Girdim yenidən sərhəd keçid məntəqəsinə, bu dəfə də digər tərəfdəki gömrük işçisi deyir ki, bir az əvvəl keçmisən, niyə qayıdırsan? Güclə "moy druq" zad deyə-deyə vəziyyəti başa saldım, qayıtdım arxaya. Keçdim bizim tərəfə, gördüm yoldaş burda da yox. Muhafizəçilərdən soruşdum, dedilər ki, o keçdi Rusiya tərəfə. Lənət sənə kor allah, bu nə işdir başıma gəlir?!
Ərinmədim, getdim fırlandım, yenidən anketi doldurdum, keçdim Rusiya tərəfinə. Keçəndə artıq üçüncü dəfə keçid etdiyimi görüb bir otağa apardılar. Çantamı açıb tökdülər, qarışdırdılar. Axırda da rus qızların dediklərini deyib, ardına da "Səni təpikləyərlər!" əlavə edib buraxdı. Artıq gömrükdə hər kəs məni tanıyırdı. Adıma da "city" deyirdilər, gülürdülər. Güc-bəla keçdim yenidən Rusiya tərəfinə. Muhafizədən yoldaşı soruşdum, rusca içində "paşol" sözü keçən cümlə ilə onun Azərbaycana qayıtdığını dedi. Mən də həyətdə-bacada itə deyilir deyə elə bilirəm ki, "paşol" kobud sözdür, "rədd ol" deməkdir. Öz-özümə "Mənim yoldaş burada neyləyib ki, artıq rədd oldu zad deyirlər?!" fikirləşə-fikirləşə daha bir 15 dəqiqəlik sorğu-sual, axtarışdan sonra yenidən keçdim Azərbaycan tərəfinə.
Bu dəfə keçəndə daha yoldaş keçməmişdi, orda idi. Hind filmlərində iki sevgilinin slow motion çəkilişi ilə bir-birinə qaçışını xatırladan səhnəni canlandıraraq bir-birimizə qaçıb, qucaqlaşdıq. 45 dəqiqə ərzində Rusiyaya 2 dəfə giriş-çıxış etmiş oldum. "Rədd olsun Rusiya!" deyib üz tutduq Qusar tərəfə.
Deməli, Quba-Qusarı gəzib bitirdikdən sonra buraya qədər gəlmişkən Rusiyaya da keçib gəzmək qərarına gəldik. Tipimiz fərqli olduğu üçün hər kəs xarici, turist zənn edib maşını saxlayırdı. Biz də özümüzü Türkiyədə doğulub böyümüş azərbaycanlılar kimi təqdim edirdik. Yalandan deyirdik ki, blogumuz var, gəzdiyimiz gördüyümüz yerləri yazırıq, tanış olduğumuz insanlardan bəhs edirik, hər kəs oxuyur. Bunu eşidən 10 nəfərdən doqquzu əlindən gələn köməkliyi edirdi. Deməli, getdik çatdıq Rusiya sərhəddinə.
Rusiyaya keçənlər bilir ki, bir anket doldurursan, gedəcəyin şəhəri, qalacağın gün sayını və s. qeyd edirsən, bir üzü səndə qalır, digər üzü gömrükdə. Mən də rusca o an lazım olan bəzi sözləri bilmirəm deyə anketi ingiliscə doldurdum. Rusiya tərəfinə keçəndən sonra gömrükdəki rus işçi ingiliscə sıfır bilən biri çıxdı. Gedəcəyim yeri "Darband city" yazmağımı görüb başladı ''city" sözünün nə demək olduğunu soruşmağa. Güclə başa saldım ki, "qorod da ala, qorod." Bunlar bir az aralarında məni deyib güldülər. Yanımdakı yoldaş da digər passport yoxlama kabininə yaxınlaşıb, gömrük işçisi ilə dialoqundan az-maz eşitdiyim qədəri ilə o da mənim kimi o biri tərəfdə gücənirdi.
Xülasə, mən bir təhər keçdim Rusiya tərəfinə, əgər ora Rusiya demək olarsa.. Qapının yanında durub yoldaşı gözləyirəm. İki nəfər də rus qızı var, mənə baxıb aralarında nəsə danışırlar. Mənim haqqımda danışdıqlarını hiss etdiyimi başa düşüb mənə döndülər ki, bəs o tərəfdə sırğan sənin üçün problem ola bilər, çıxart, saçını da kepkan varsa tax, gizlət. Bunları yola verdim, gözlə ha gözlə, yanımdakı yoldaş yoxdur. Gördüm bir nəfər də keçid məntəqəsindən çıxdı gəlir, yerişindən bildim ki, bizimkilərdəndir. Yaxınlaşıb, soruşdum ki, içəridə sarı uzunsaçlı bir oğlan görmədiniz? Azəricə danışdığımı eşidəndən sonra iki aşağı, iki yuxarı süzüb, kinayəli şəkildə "Onu qaytardılar arxaya, sənədində problem çıxdı!" dedi. Yoldaşda da telefon yox.. Qaldım belə. Yəni, qayıdım arxaya?!
Girdim yenidən sərhəd keçid məntəqəsinə, bu dəfə də digər tərəfdəki gömrük işçisi deyir ki, bir az əvvəl keçmisən, niyə qayıdırsan? Güclə "moy druq" zad deyə-deyə vəziyyəti başa saldım, qayıtdım arxaya. Keçdim bizim tərəfə, gördüm yoldaş burda da yox. Muhafizəçilərdən soruşdum, dedilər ki, o keçdi Rusiya tərəfə. Lənət sənə kor allah, bu nə işdir başıma gəlir?!
Ərinmədim, getdim fırlandım, yenidən anketi doldurdum, keçdim Rusiya tərəfinə. Keçəndə artıq üçüncü dəfə keçid etdiyimi görüb bir otağa apardılar. Çantamı açıb tökdülər, qarışdırdılar. Axırda da rus qızların dediklərini deyib, ardına da "Səni təpikləyərlər!" əlavə edib buraxdı. Artıq gömrükdə hər kəs məni tanıyırdı. Adıma da "city" deyirdilər, gülürdülər. Güc-bəla keçdim yenidən Rusiya tərəfinə. Muhafizədən yoldaşı soruşdum, rusca içində "paşol" sözü keçən cümlə ilə onun Azərbaycana qayıtdığını dedi. Mən də həyətdə-bacada itə deyilir deyə elə bilirəm ki, "paşol" kobud sözdür, "rədd ol" deməkdir. Öz-özümə "Mənim yoldaş burada neyləyib ki, artıq rədd oldu zad deyirlər?!" fikirləşə-fikirləşə daha bir 15 dəqiqəlik sorğu-sual, axtarışdan sonra yenidən keçdim Azərbaycan tərəfinə.
Bu dəfə keçəndə daha yoldaş keçməmişdi, orda idi. Hind filmlərində iki sevgilinin slow motion çəkilişi ilə bir-birinə qaçışını xatırladan səhnəni canlandıraraq bir-birimizə qaçıb, qucaqlaşdıq. 45 dəqiqə ərzində Rusiyaya 2 dəfə giriş-çıxış etmiş oldum. "Rədd olsun Rusiya!" deyib üz tutduq Qusar tərəfə.
izlanda - 9 şubat
aracımızı kiraladık ve 2 günlük güney izlanda rotasını yapmak için yola koyulduk. hava kararmak üzere olduğu için vik köyüne kadar gidip (rotamızın sonu) orada geceyi geçirip gündüz gözüyle tekrar aynı yolu geri dönerek rota üstünde görülmesi gereken yerleri görmeyi planlıyorduk.
vik köyüne 20 km kala kar fırtınasına yakalandık ve görüş mesafesi sıfıra indiği için o geceyi geçirebileceğimiz bir yer aramaya başladık.
otel tabelası görüp ana yoldan 700-800 metre kadar ayrıldıktan sonra arabamız bir anda olduğu yere saplandı ve hiç bir şekilde hareket edemedik. ıssız bir yerde kar fırtınasının ortasında mahsur kalmıştık....
dışarıda fırtına, etraf zifiri karanlık, az bir benzin ve hava -20 derece.
uzun saatler boyunca bekledikten sonra artık donarak ölme korkusu içten içe sarmaya başlamıştı. 2 saat sonra yanımızdan bir araba geçti ve önüne atladık. durumu anlattıktan sonra bizi 2 km ilerideki evlerinde ağırlamayı kabul ettiler, arabalarına bindik ve evlerine gittik. sabah olduktan sonra adamın jeep'ine binip hep beraber arabayı kurtarmaya gittik ve sağ sağlim geri döndük.
not: ucuz diye gidip ufacık bir kia kiralamayın. kaç kere yolda kaldığımızı sayamadım bile. kesinlikle 4x4 kiralamanızı tavsiye ederim.
aracımızı kiraladık ve 2 günlük güney izlanda rotasını yapmak için yola koyulduk. hava kararmak üzere olduğu için vik köyüne kadar gidip (rotamızın sonu) orada geceyi geçirip gündüz gözüyle tekrar aynı yolu geri dönerek rota üstünde görülmesi gereken yerleri görmeyi planlıyorduk.
vik köyüne 20 km kala kar fırtınasına yakalandık ve görüş mesafesi sıfıra indiği için o geceyi geçirebileceğimiz bir yer aramaya başladık.
otel tabelası görüp ana yoldan 700-800 metre kadar ayrıldıktan sonra arabamız bir anda olduğu yere saplandı ve hiç bir şekilde hareket edemedik. ıssız bir yerde kar fırtınasının ortasında mahsur kalmıştık....
dışarıda fırtına, etraf zifiri karanlık, az bir benzin ve hava -20 derece.
uzun saatler boyunca bekledikten sonra artık donarak ölme korkusu içten içe sarmaya başlamıştı. 2 saat sonra yanımızdan bir araba geçti ve önüne atladık. durumu anlattıktan sonra bizi 2 km ilerideki evlerinde ağırlamayı kabul ettiler, arabalarına bindik ve evlerine gittik. sabah olduktan sonra adamın jeep'ine binip hep beraber arabayı kurtarmaya gittik ve sağ sağlim geri döndük.
not: ucuz diye gidip ufacık bir kia kiralamayın. kaç kere yolda kaldığımızı sayamadım bile. kesinlikle 4x4 kiralamanızı tavsiye ederim.
