üniversite kazanamamak

hayatın sonu gibi düşünülmemesi gerektiren durumdur diplomaya saygı duyan bir aileniz yoksa pek sıkıntı yaratmayan durum ..

bazen eğitimi iyi olmayan bi üniversitenin iyi olmayan bir bölümünü kazanıp boşa zaman ve para kaybedip üstüne bölümü bitirdiğinizde tüm hayallerinizin ve umutlarınızın yıkılmasından iyidir.

sistemin sizi ittiği nadir yerlerden biridir. böylesi bir vakada kurban olduğunuzu düşünüyorsanız, hemen bakış açınızı değiştirmeli, silkelenmeli ve aslında hayatınızın en büyük başarımlarından birine eriştiğinizi fark etmelisiniz. üniversiteler paket insan modeli basımının son aşaması olup, en ehemmiyetli, uzun ve kalıcı olanıdır. mezuniyet sonrası fabrikadaki üretim prosedürünüz bittiği için kurtulduğunuzu zannedersiniz ama yine aynı fabrikada işe girdiğinizde hain gerçekler suratınıza yapıştırır tokatı. fabrikaya bir kere girenin çıkması zor bir olaydır, onun için dış dünyadan yardım almak işinizi kolaylaştırabilir...

aslında olayın sıcaklığı ve üzerinizdeki baskı hafifledikçe, o kadar da büyütmenize gerek olmadığını anlayacağınız durumdur. boşa geçecek okul yılları ve mutsuz icra edilecek bir meslek düşünüldüğünde nasıl ki bir sene daha hazırlanmak çok daha mantıklıysa; aynı şekilde geleceğinizle ilgili üniversite dışında veya üniversiteden önce gerçekleştirmek istediğiniz planlarınız varsa bu da gayet tabiidir.

bir kazanan pişman, bir de kazanamayan. ülke şartlarını geçtim, küresel kriz de bir yandan hissettiriyor kendini. üniversite kazanmakla bitmiyor ki; parasız veya çok cüzi paralara çalışılan zorunlu stajlar, sonrasında yine cüzi paralar kazanmak için türlü streslerle yapılan mülakat süreçleri veya birtakım diğer sınavlar, sonra cüzi paralara çok çalışmalar, emeğinin karşılığını çoğu zaman alamamalar falan. şimdi ben anlamadım, neyi kazandık ki?

edit: yüksek lisans olayını unutmuşum. malum artık lisans yetmiyor, bir de yükseği bekleniyor

büyütülmemesi gereken bir olgudur. kişiyi kendisini geliştirir. allahın odununa einstein ders verse de adam olmaz. hayat devam ediyor, iş hayatında diplomaya saygı yok zaten. olsaydı mimarlara 800 lira maaş teklif edilmezdi.

eğitimin sadece üniversitede verildiğini düşünenlerdenseniz girdiğiniz bunalım normaldir.
bazı üniversiteler ve bölümler hariç günümüzde o kendinizi yırtarak girmeye çalıştığınız üniversiteyi bitireceğinizde size verecekleri belgenin pek de bir anlamı olmayacak. işin ilginç tarafı ise bunu çok geç far edecek olmanızdır

hayatın sonu değildir tekrar denenir ve tekrar. bir şeyi çok isteyen yapar, oldu ki yapamadınız şunu hatırlayın, eğitim yalnızca okullarda değil hayatın içindedir. kendinizi geliştirmek için hiçbir şey kaybetmiş sayılmazsınız.

artık hiçbir öneminin kalmadığı dönemdeyiz. üniversite kendini belli bir alanda geliştirmek için var olan kurumdur, eğer kişinin içinde kendini geliştirmek varsa bunu herhangi bir şekilde de yapabilir günümüz şartlarında.

Bizimki gibi üniversiteye gitmemek ile ölmenin eş değer sayıldığı ülkelerde, her ne kadar vicdanını rahatlatmaya çalışsan da toplum baskısından dolayı istemsizce bir depresyona sokabilecek olay.