unutulmayan üşüme anları
ene 2017, aylardan şubat. interrail türkiye'nin abant kış kampına gittik. göl kenarı, hava geceleri -40 falan. gündüz de bir o kadar soğuk. çadır idare eder, uyku tulumları eh. içimde termal içlik üstüne bir sürü şey var ama nasıl üşüyorum. böyle bir üşüme yok. kar yanığı oldu burnum, yüzüm falan. işerken çişim donuyor direkt. bira almıstık dondu falan. o zaman cidden üşümüştüm iliklerime kadar.
geçen sene gezginfestvan da gönüllüydük erkek arkadaşımla. kapıda bilet ve bileklik kontrolü yapıyorduk vardiyamız gece 12 sabah 7. sabah altıya doğru artık donmamak için saçma sapan akrobasik hareketler yapıyorduk, sadece biz değil supervisorler de dahil, ne termal mont ne yağmurluk asla yetmiyordu, kendimizi nasıl çadıra attık ben bilirim
2018 yılbaşı zamanı deli gibi içmişiz. Dayım arabayı almış beni eve bırakıcak. Yolda polis çevirdi üfletti makineye 0.58 promil çıktı aldılar ehliyeti banada eve yürümemi söyledi. Saat olmuş gecenin 2 si yolda yürüyorum daha doğrusu yürümeye çalışıyorum. Van da yaşıyorum bir de Vanın soğuğunu siz tahmin edin. 30 dakika yürüdükten sonra eve vardım heryerim acıyordu buda böyle bir anımdır
Ağustos 2016. İnönü yaylası. Yazlık kıyafetlerle meteor yağmuru izlemeye gitmiştik. Hava kapadı. Hem meteor yağmurunu izleyemedik. Hem de soğuktan donduk. Hayatımda unutamayacağım bir deneyimdi. Yazlık kıyafetlerle gittiğimiz için uyurken çantamı boşaltıp ayaklarımı içine sokmuşum. 3 çadır gidio tek çadırda yattık ısınalım diye. Bunları yazarken bi üşüme geldi.