yalnız yaşamak

bir çeşit varoluş...kendi kendine yetmeyi öğrenme...bugüne kadar muhtaç insanlara(anne,baba) ihtiyaç duymadan yaşayabilme...birey olabilme...insanları onlara ihtiyaç duyduğun için değil var oldukları için sevebilmeyi öğrenme...

kesinlikle en güzel şey. canın mı sıkıldı, yalnız mı hissettin kendini ara arkadaşını buluş onun dışında kendine ayırabileceğin müthiş bir zaman dilimin var. evi mi dağıtıyorsun, bulaşıkları mı yıkamıyorsun kime ne? sen zaten uygun bir zaman bulup evi toparlarsın. birilerine karşı sorumluluğun yok, kafan rahat.

İstediğin ev işini istediğin zamanda yapabilme lüksü ile elektrik kesildiginde uyuyamama durumu arasında kalınan yaşamın belki de en garip dönemi

ben ben ben...

Denenmesi gerekendir. Olgunlaştırır ve daha çok sorumluluk sahibi yapar. çok kullandığın eşyalarına isim verebilirsin dikkatli ol

Yalnız yaşamalı insan. Doğarken yalnız olmadığı gibi ölürkende yalnız olmamaya çalışmalı sadece

deneyimlenmesi ama sonrasında terk edilmesi gereken yaşam biçimi.

mutluluk getirdiği kadar yalnızlığın getirdiği bir hüzünde vardır. nötr bir iştir yani.

Tam bir hafta önce ev arkadaşımın almanya'ya kesin dönüş yapmasıyla tecrübe ettiğim olay. Arkadaşımın yokluğuna alışamasam da evde tek olmak güzel bir olay. Kendime meşgaleler buldukça da o tatlı hüzün zamanla yok olur diye düşünüyorum.

Sen tv izlerken fişi çeken ve yat artık saat kaç oldu diyen birinin olmaması güzel ama eve geldiğinde sadece kendi nefesini duymak biraz üzüyor insanı

Danimarka'da 16 yaşına gelen herkesin yaptığı eylem. Eğer aile ile birlikte kalmak isterlerse "kendi öz babası" ev kirasına ortak olmasını yani o evde kaldığı için para ödemesini talep etmektedir.
O yüzden çocuklar genellikle 16 yaşına basınca ayrı eve çıkıp, hayatı öğrenmeye ve yaşam mücadelesi vermeye başlarlar.

Ekstra dipnot: Kültürü gereği "baba çok açım 50 Kron ver de bi pizza yaptırayım" dese, ülkedeki %90 oranındaki baba cebinden çıkartıp 5 kron dahi vermez.