yazarların para etmeyen başarıları

yeğenlerimle 8 saat boyunca;

- noel babacılık (wtf!),
- jenga
- fruit ninja

ve dahasında bilumum çocuk oyunları oynayarak elde ettiğim başarıyla konuya hızlı bir giriş yapıyorum.

(bkz: dürüst olabilmek)
(bkz: doğru bildiğini her koşulda söyleyebilmek)
(bkz: ince düşünebilmek)

yazmak...
ne yazık ki sevgili ülkemizde güzel cümleler kurmak, dert anlatmak, kalplere dokunmak para etmiyor.

çalışmak. ama böyle 4-5 gün uyku uyumadan litrelerce kahve içtiğim zamanları da kapsayan bir çalışma. sonuç olarak torpili olan yine aldı yürüdü, ben de pes ettim.

Bir tane şenliğe gitmiştik sülalecek. Oyunlar var sürpriz hediyeli falan. Hediye denilince benim aklıma para eden bir şey geldi. Kaşıkla ağızda yumurta tasima yarismasina girdim ve kazandim. Sahneye çıkardılar tabii. Kimsin nesin diye soruyorlar ben direkt ödülü istedim konuşmadım. Ödül olarak da bebek patiği verdiler. Sahnede kavga etmeseydim iyiydi...

bir gördüğüm yüzü asla unutmamam.

isimleri, tarihleri, olayları hatırlamak. bir de kafam güzelken fransızca konuşmak (para etmese de taksi şoförünün ingilizce bilmediği durumda faydalı olabiliyor).

Bir film izledim. Filimde 3 kişi haric bütün dünya yok oluyor. Bir tanesi yaşlılıktan ölüyor diğeri kendini boğuyor. Sonra adam arabayı sürüp gidiyor.