yola çıkmanın ruha iyi gelmesi

Yola çıkmak dostlar, ne zaman birisi beni üzse tereddütsüz çantamı hazırlayıp çıkarım. Bazen bir sahil kasabasına bazen sakin bir iç Anadolu şehirine, yeni yerler görmek nasıl da iyi geliyor ne güzel iyileştiriyor insanın ruhunu...

katıldığım önermedir. yol özgürlüktür , günümüz şartlarında hepimizin içinde bulunduğu ruhsal bunalımdan bir nebze de olsa uzaklaştıran yegane aksiyondur.

Müzik ve yol daha iyi gelebilecek birşey yok

(bkz: tebdil-i mekanda ferahlık olması)

Bunu Herakleitos binlerce yıl önce demiştir: "Her şey akar!"

Akar ve akar, eğer kalsa, durağanlaşıp sabit kalma eğiliminde olsa yosun tutar, pas tutar ve solardı. Oysa hareket hâlinde olmak, her gün bambaşka gün doğumlarına uyanmak ve farklı gün batımlarına bakıp nefes almak insanı dinç tutar. Bir akarsu, bir gölden daha heyecanlı ve daha temizdir. Çok yerden akmıştır, her toprağın sesini getirir ve hep yükseklerden akmaya meyillidir.

Karl Jaspers'ın da dediği gibi: "felsefe yolda olmaktır!"

Şu an sabiha gökçen den yazmaktayım.İnsana iyi gelen nadir olaylardandır.