bestami köse

bestami, okuyorsun buraları biliyorum. hacettepe üniversitesi adına tekrar özür dilerim.

o gün söyleşide konuşma fırsatım olsaydı sana gönülden bir teşekkür etmeyi planlıyordum. genel de değil ha gayet kişisel bir teşekkür olacaktı. kalp kırıklarıyla hamburg'da sokakta kalacakken acil bir müdahele ile 4 dakikada couch bulmamı sağlamıştın. benim için attığın gönderinin altında duygusal anlar yaşanmıştı. hala unutamıyorum. unutamam da.

ekrana bir damla gözyaşı bırakıyorum.

edit: gözyaşı kuruyup duruyor, arada güncelleyiverin.