bodrum rock festivali
Efsane olabilecek, günlerce dillerden düşmeyecek festivali beceriksiz organizatörlerle harcanmıştır. Öyle bir line-up vardı ki afişte aşık olmuştum. İlk varışım çok güzeldi. Yorucu otostoptan sonra çadırımı kurdum. Eski dostlarla selamlaşıp 2 bira 1 şarap aldım. Dostlar çemberinde fatihten kalan yarım şarabı da gömünce iyiden iyiye çarptı beni bodrum sıcağı. Ayılmak için duş alacağım. Duş yok.. daha doğrusu duş başlığı koymuşlar ama su yok… tanker gelmemiş.. Akşam oldu sanatçılar yok.. sabah oldu hala su yok.. görevliler ortalıkta yok.. alanda hiçbir şey yok.. ertesi gün deprem oldu.. can gox sahneden atladı, bacağını incitti.. tuncer tunceli abi 15 bin tl lik telecaster’ı fırlatıp kaçtı.. neyse ki o sahne devrilmedi kimse de zarar görmedi. Ama büyük bir tedirginlik hakim oldu.. 70 isim varsa hepi topu 15-20 tanesi sahne aldı. Babacanların hiçbiri çıkmadı gelmedi o festivale. Bizim içinde hayal kırıklığı oldu.
Artılar;
-festival boka sarınca bizde saldık. festival bileklikleri kırmızıydı. Ama sadece tek tarafı kırmızıydı. Diğer taraf beyazdı. Aynı zamanda görevlilerinde beyazdı. Bilekliğin diğer tarafını çevirip Backgrounda girdik. Sınırsız bira içip takıldık. Atv kullandık. Telsizden anons geçip kapıdaki korumaları yönlendirdik. Kafamıza göre takıldık. Organizatöre hesap sorduk. Serdar abiydi sanırım. İyi kazıkladı bizi. Buradan selam olsun. Festival artık bizim sayılırdı.
-yakınlardaki otelle ilgili bir anım var ama bahsetmek istemiyorum. Kısacası festivale giden arkadaşlar bunu kesinlikle biliyorlardır. Zaten hepi topu 150-200 kişiydik.*
-hayatımda ilk kez batu mutlugil‘i canlı dinleme fırsatım oldu. Teşekkür ederim batu baba. Süperdin.
-ve yine pitch black process‘ı ilk kez dinledim. Baterist abinin o şahane performansı hala gözümde canlanıyor. Konser sonu verdiği baget hala kitaplığımı süslemekte. Size de teşekkürler.
-festivalin son sabahı kalan midyeleri bize verdiler. 150-200 tane kocaman midye vardı. Cebimde kuruşu olmayan ben için ilaç gibi gelmişti.
Artılar;
-festival boka sarınca bizde saldık. festival bileklikleri kırmızıydı. Ama sadece tek tarafı kırmızıydı. Diğer taraf beyazdı. Aynı zamanda görevlilerinde beyazdı. Bilekliğin diğer tarafını çevirip Backgrounda girdik. Sınırsız bira içip takıldık. Atv kullandık. Telsizden anons geçip kapıdaki korumaları yönlendirdik. Kafamıza göre takıldık. Organizatöre hesap sorduk. Serdar abiydi sanırım. İyi kazıkladı bizi. Buradan selam olsun. Festival artık bizim sayılırdı.
-yakınlardaki otelle ilgili bir anım var ama bahsetmek istemiyorum. Kısacası festivale giden arkadaşlar bunu kesinlikle biliyorlardır. Zaten hepi topu 150-200 kişiydik.*
-hayatımda ilk kez batu mutlugil‘i canlı dinleme fırsatım oldu. Teşekkür ederim batu baba. Süperdin.
-ve yine pitch black process‘ı ilk kez dinledim. Baterist abinin o şahane performansı hala gözümde canlanıyor. Konser sonu verdiği baget hala kitaplığımı süslemekte. Size de teşekkürler.
-festivalin son sabahı kalan midyeleri bize verdiler. 150-200 tane kocaman midye vardı. Cebimde kuruşu olmayan ben için ilaç gibi gelmişti.
