çamlıca tepesi

Yağmurlu bir günde sokaklarda dolaşıp eski evler gördük. Sonra Çamlıca’ya çıktık. O 5 kilometre yürüdüğüm en güzel yoldu. Evden öylesine çıkıp bir yerde bulmak kendini paha biçilemez. Sonra Atsız’ın romanı geldi aklıma bankta Selim’in tek başına oturuşu, Yahya Kemal’in o meşhur dizeleri sıralandı içimde:
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça, gönül tahtıma keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.

Nice revnaklı şehirler görülür dünyada,
Lakin efsunlu güzellikleri sensin yaratan.
Yaşamıştır derim, en hoş ve uzun rü'yada
Sende çok yıl yaşayan, sende ölen, sende yatan.