fyodor mihayloviç dostoyevski
bildiğimiz gibi; dostoyevski’nin milliyetçiliği ve koyu dindarlığı, eserlerinde bulunan evrensellikle çatışır. hatta yazarın tanrıtanımaz ya da sosyalist olmayışına şaşırır; bunu en sonunda çok pencereli düşünmeye, filozofça sorgulamaya, yüksek empatiye, çok boyutlu bakış açısına vs. bağlarız.
(bkz: sigmund freud) burada mükemmel bir tespit yapıyor.
dostoyevski’yi “peygamberlikten alıkoyan ve zayıflaştıran” o şeyin, baba’nın yerine koyduğu çar ve hz. isa olduğunu söylüyor. dostoyevski, baba eksikliğini devlet ve tanrı’yla telafi etmeye çalışıyor.
ve ekliyor freud; ''insanlığın kurtarıcısı olabilecekken, gardiyanı olmayı seçmiştir.''
kim ne düşünür bilmem ama bu, benim kafamdaki boşlukları dolduran enfes bir yorumdur.
(bkz: sigmund freud) burada mükemmel bir tespit yapıyor.
dostoyevski’yi “peygamberlikten alıkoyan ve zayıflaştıran” o şeyin, baba’nın yerine koyduğu çar ve hz. isa olduğunu söylüyor. dostoyevski, baba eksikliğini devlet ve tanrı’yla telafi etmeye çalışıyor.
ve ekliyor freud; ''insanlığın kurtarıcısı olabilecekken, gardiyanı olmayı seçmiştir.''
kim ne düşünür bilmem ama bu, benim kafamdaki boşlukları dolduran enfes bir yorumdur.
