gezgin itiraf

Merhaba okur ve yazar.
Üstnot: Bu yazıyı okursan bir şey kazanmayacaksın.
Üstnot2: ben edebiyat parçalayabilen bir insan değilim bu yüzden dümdüz saf bir şey okuyacaksın.

Ben diye başlamak isterdim ama ben diye birini kaybettik. Başımız sağolsun. Bugün hayatımın en kötü gününü yaşıyorum, belki beklenti yüksekliğinden kaynaklı, bugün ruhum özgür bedenim sürgünde. Gözlerim ağlayamıyor, sadece sızlıyor. Midem artık alkolü kabul etmiyor. Alkol de bir çözüm değil zaten.
Arkamda küçücük yüreğinde yarattığım bir canavar ve benim yüreğimde o canavara kanat takmış bir insan, bir aile, birkaç da arkadaş bırakıyorum. Buralara gelmemdeki süreçte kimin ne kadar etkisi varsa hepsinin amına koyayım, bir sen hariç. Bugün bedenimin bir cesede dönüşünü izleyeceğiz. Haa intihar değil, yanlış anlaşılmasın, yürüyen ölüye dönüşten bahsediyorum, sanırsınız zombi.
2 gün önceye kadar belki Evee’nin içindeki bir bitki kadar umudum varsa da bugün hepsinin yıkılışını arkasından koşarak, ağlayarak izledim. Neler mi oldu? Hiç bir sikim olmadı. Beynim ve akıl oyunlarım şeklinde giden bir süreç. Artık ben buna dayanamıyorum ve teslim oluyorum.
Dipnot: bundan sonraki hayatınızda size tek tavsiyem; sevdiğinize sarılın.