gezgin sözlük dertleşecek insan veritabanı
merhaba.
ben bir kızı sevdim yaklaşık 5 aydır. 5 ay bitecek. ilk günden beri özellikle bencil olmamaya çalıştım. ben bu kızı çok sevdim be. amacım sevgili olmak değildi. hiç olmadı da. çok katkısız bi sevgiydi içimdeki. beni bile şaşırtacak kadar. bu kız kötü oldu yanında olmak için her şeyi riske ettim. iyi hissetsin diye kendimi tehlikeye attım. intihar edecekti, zor yetiştim. bir kere bile düşünmedim bunları yaparken. yeter ki o iyi olsun dedim. ama o hep olayı sevgilim olmasını istiyorum sanmış sanırım. yanyanayken ikimiz de öyle güzel vakit geçiriyoduk ki. ama ayrıldıktan sonra her şey tersine bağlıyodu. yaptığımız her şeyden zevk alıyodu. ama yaptıktan sonra da hep pişmandı. böyleydi sanırım. ya da bilmiyorum. bilemiycem. ara sıra mutluluklarımız oldu özetle. o mutlu oldu ben mutluluktan uçtum o mutlu oldu diye. uzun uzadıya yazsam senaryoluk anılar. durum böyleyken birden aramız açıldı. cevap vermedi. o vermeyince ben de cevap vermedim. ama sonra gönlüm el vermedi. yazdım yine. merak ettim hep iyi mi diye? karşılık almak için sevmedim ben onu. mutlu olması beni mutlu ediyodu zaten yeterince.
sonra bugün okulda karşılaştık fakültesine gittim sırf 5 dakika konuşup, sigara içip. perşembe konuşalım mı demek için. anlatacaklarım, söyleyeceklerim vardı çünkü. tamam dedik. konuşuruz bunu. sonra akşam dışarıdayken telefonuma ard arda 4 mesaj düştü.
“senden neden uzak duruyorum biliyor musun”
“yeni uyandım, en katı halim bu belki şimdi söylemeye cesaretim olur.”
“konuştuğum biri var, b*****(eski sevgilisi)’a sinirlenip bir sevgilim olduğunu söyledim. geçen gün beni bir yıldır seven biriyle flörtleşmeye başladım. belki her şeyi unutur yeniden başlarım diye sevmeye çalışıyorum o insanı. kendimce düzeltmeye çalışıyorum. beni sevdiğini bildiğim için seni incitmek üzmek, bana olan arkadaşlığın biter diye söyleyemedim kaç gün. şuan bunları yazarken en katı halimden cesaret aldım.”
bunları sana da söyleyeceğim. sadece biraz bekleyeceğim belki kendin anlarsın diye. ama hoş sen anlasaydın beni çoktan anlardın ya…
hayır ama canımı yakan ne biliyo musun? bunu cesaret alarak yapması o halinden ya da öyle olduğunu düşünmesi. lan canımı yakan ne biliyo musun? canımı yakan bunu benim yüzüme söylememiş olması. canımı yakan arkadaşlıkla bunu aynı anda götüremeyeceğimi düşünmesi. canımı yakan şey söyledikleri. ya da karşımda söylemedikleri. canımı yakan şey ben ölecek olsam dahi benim o iyi olsun dememe rağmen onun bunu anlamaması. canımı yakan şey bunu b****’a söyleyip yapması. şuan bile umarım hırsla yapmıyodur diyorum ya. umarım hırsla yapmıyodur da bir gün o çocuğa olan ilgisini kaybederse o çocuğun da üzülmesini istemiyorum. gerçi beni pek de alakadar etmez. ama böyle düzelemez ki. kendi unutmayı istemeyip başkasıyla nasıl unutacak ki? acaba beni ne halde sanıyo? hani yarın hadi sevgili olalım dese benim direk kabul edeceğimi mi sanıyo? canımı yakan en büyük şey de ne biliyo musun? bana bu şansı vermemiş olması falan değil. hayat bu olur ya da olmaz. canımı yakan şey gözüne gözüne sokmama rağmen benim onu ne kadar sevdiğimi asla bilmemiş olması. anlamak istememesi. geçen gün twittera ince detayları farketmeyi seviyorum yazıp ona yaptığım çoğu şeyi farketmemesi. ben bile unuttum yaptığım bazı şeyleri. ama o asla bilmedi. ya şuan öyle saçma geliyor ki hayat. bu olmamalı ya. böyle olmamalı. neyse işte. buna da eyvallah diyeceğiz. zaten başka ne diyebilirim ki.
ne var biliyo musun? bunu yapman bile üzmedi beni. ama bunu yapış şeklin canımı yaktı be melisa. 21 yaşındayım. belki de kardeşimin kanser olduğunu öğrenmemden sonra en çok bu canımı yaktı. yaptığın bencillik ya da ne düşündüğünü bile gölgeledi bunu yapma şeklin. hala meselenin de beni sevip sevmemen olduğunu düşünmen de üzdü beni. yaraladın be. benim sana hissettiğim şeylere sadece küçük bi çerçeveden bakman üzüyor beni. ben karşılık almak için değil sadece seni sevdiğim için yanındaydım. belki benim kadar birisi yanında olmayacak asla. buna üzülmeni istemiyorum. sadece anla beni. ben senin hakkında en iyisini isterken sen benim sadece seni istediğimi sandın. oysa çok da umrumda değildi kendi hayatımı güzelleştirmek. sevdiğin insanı mutlu etmek en büyük sevinç değil midir? ya da bunu anlayacak kadar kimseyi sevmedin mi ki?
bunları sana anlattıktan sonra da bir şey değişmedi sanırım. sadece arkadaş kalabileceğimizi anladın. ama vicdanın rahatsız etmesin diye benle görüşmek istiyomuşsun gibi. ne var biliyo musun, sen bu değilsin demek istiyorum. ama diyemiyorum. çünkü hep aynısını yapıyosun. keşke beni birazcık dikkatli dinleyip kendinle yüzleşmeni yapsaydın böyle olmazdı. kendinden kaçtıkça böyle kalacaksın. fiziken yalnız olmayacaksın, ama zihnen yapayalnız olacaksın. belki bir gün anlarsın.
seni seviyorum.
bana söyleyecek bir şeyi olan varsa, ya da dertleşmek isteyen, beklerim.
https://connected2.me/mertcan009
ben bir kızı sevdim yaklaşık 5 aydır. 5 ay bitecek. ilk günden beri özellikle bencil olmamaya çalıştım. ben bu kızı çok sevdim be. amacım sevgili olmak değildi. hiç olmadı da. çok katkısız bi sevgiydi içimdeki. beni bile şaşırtacak kadar. bu kız kötü oldu yanında olmak için her şeyi riske ettim. iyi hissetsin diye kendimi tehlikeye attım. intihar edecekti, zor yetiştim. bir kere bile düşünmedim bunları yaparken. yeter ki o iyi olsun dedim. ama o hep olayı sevgilim olmasını istiyorum sanmış sanırım. yanyanayken ikimiz de öyle güzel vakit geçiriyoduk ki. ama ayrıldıktan sonra her şey tersine bağlıyodu. yaptığımız her şeyden zevk alıyodu. ama yaptıktan sonra da hep pişmandı. böyleydi sanırım. ya da bilmiyorum. bilemiycem. ara sıra mutluluklarımız oldu özetle. o mutlu oldu ben mutluluktan uçtum o mutlu oldu diye. uzun uzadıya yazsam senaryoluk anılar. durum böyleyken birden aramız açıldı. cevap vermedi. o vermeyince ben de cevap vermedim. ama sonra gönlüm el vermedi. yazdım yine. merak ettim hep iyi mi diye? karşılık almak için sevmedim ben onu. mutlu olması beni mutlu ediyodu zaten yeterince.
sonra bugün okulda karşılaştık fakültesine gittim sırf 5 dakika konuşup, sigara içip. perşembe konuşalım mı demek için. anlatacaklarım, söyleyeceklerim vardı çünkü. tamam dedik. konuşuruz bunu. sonra akşam dışarıdayken telefonuma ard arda 4 mesaj düştü.
“senden neden uzak duruyorum biliyor musun”
“yeni uyandım, en katı halim bu belki şimdi söylemeye cesaretim olur.”
“konuştuğum biri var, b*****(eski sevgilisi)’a sinirlenip bir sevgilim olduğunu söyledim. geçen gün beni bir yıldır seven biriyle flörtleşmeye başladım. belki her şeyi unutur yeniden başlarım diye sevmeye çalışıyorum o insanı. kendimce düzeltmeye çalışıyorum. beni sevdiğini bildiğim için seni incitmek üzmek, bana olan arkadaşlığın biter diye söyleyemedim kaç gün. şuan bunları yazarken en katı halimden cesaret aldım.”
bunları sana da söyleyeceğim. sadece biraz bekleyeceğim belki kendin anlarsın diye. ama hoş sen anlasaydın beni çoktan anlardın ya…
hayır ama canımı yakan ne biliyo musun? bunu cesaret alarak yapması o halinden ya da öyle olduğunu düşünmesi. lan canımı yakan ne biliyo musun? canımı yakan bunu benim yüzüme söylememiş olması. canımı yakan arkadaşlıkla bunu aynı anda götüremeyeceğimi düşünmesi. canımı yakan şey söyledikleri. ya da karşımda söylemedikleri. canımı yakan şey ben ölecek olsam dahi benim o iyi olsun dememe rağmen onun bunu anlamaması. canımı yakan şey bunu b****’a söyleyip yapması. şuan bile umarım hırsla yapmıyodur diyorum ya. umarım hırsla yapmıyodur da bir gün o çocuğa olan ilgisini kaybederse o çocuğun da üzülmesini istemiyorum. gerçi beni pek de alakadar etmez. ama böyle düzelemez ki. kendi unutmayı istemeyip başkasıyla nasıl unutacak ki? acaba beni ne halde sanıyo? hani yarın hadi sevgili olalım dese benim direk kabul edeceğimi mi sanıyo? canımı yakan en büyük şey de ne biliyo musun? bana bu şansı vermemiş olması falan değil. hayat bu olur ya da olmaz. canımı yakan şey gözüne gözüne sokmama rağmen benim onu ne kadar sevdiğimi asla bilmemiş olması. anlamak istememesi. geçen gün twittera ince detayları farketmeyi seviyorum yazıp ona yaptığım çoğu şeyi farketmemesi. ben bile unuttum yaptığım bazı şeyleri. ama o asla bilmedi. ya şuan öyle saçma geliyor ki hayat. bu olmamalı ya. böyle olmamalı. neyse işte. buna da eyvallah diyeceğiz. zaten başka ne diyebilirim ki.
ne var biliyo musun? bunu yapman bile üzmedi beni. ama bunu yapış şeklin canımı yaktı be melisa. 21 yaşındayım. belki de kardeşimin kanser olduğunu öğrenmemden sonra en çok bu canımı yaktı. yaptığın bencillik ya da ne düşündüğünü bile gölgeledi bunu yapma şeklin. hala meselenin de beni sevip sevmemen olduğunu düşünmen de üzdü beni. yaraladın be. benim sana hissettiğim şeylere sadece küçük bi çerçeveden bakman üzüyor beni. ben karşılık almak için değil sadece seni sevdiğim için yanındaydım. belki benim kadar birisi yanında olmayacak asla. buna üzülmeni istemiyorum. sadece anla beni. ben senin hakkında en iyisini isterken sen benim sadece seni istediğimi sandın. oysa çok da umrumda değildi kendi hayatımı güzelleştirmek. sevdiğin insanı mutlu etmek en büyük sevinç değil midir? ya da bunu anlayacak kadar kimseyi sevmedin mi ki?
bunları sana anlattıktan sonra da bir şey değişmedi sanırım. sadece arkadaş kalabileceğimizi anladın. ama vicdanın rahatsız etmesin diye benle görüşmek istiyomuşsun gibi. ne var biliyo musun, sen bu değilsin demek istiyorum. ama diyemiyorum. çünkü hep aynısını yapıyosun. keşke beni birazcık dikkatli dinleyip kendinle yüzleşmeni yapsaydın böyle olmazdı. kendinden kaçtıkça böyle kalacaksın. fiziken yalnız olmayacaksın, ama zihnen yapayalnız olacaksın. belki bir gün anlarsın.
seni seviyorum.
bana söyleyecek bir şeyi olan varsa, ya da dertleşmek isteyen, beklerim.
https://connected2.me/mertcan009
