hayattan bugüne kadar öğrenilen en önemli şey

yalnızsın, ne olursa olsun tek başınasın. hayat yolculuğunda kim elinden tutarsa tutsun hiç biri yolun başlangıcından bitişine kadar senin elinden tutuyor olmayacak, kimi elini bırakacak, kimi tutmak istemeyecek, kiminin elleri kayıp gidecek ellerinin arasından.. işte o anlarda tökezlediğinde ya da düştüğünde ayağa tek başına kalkmak zorundasın, bununla tek başına baş etmek zorundasın. yanında birileri olsa dahi kimsenin kalıcı olmayacağını ya da olamayacağını göz önünde bulundurmalısın. ki bazen birileri yanında olsa bile yüreğine dokunamayacak, seni anlayamayabilecek. tek başınalık iyidir, her şeyde olduğu gibi o da dozunda olunca tabi.