incesaz

mazi kalbimde bir yaradır...

ben de gönül çektim eskiden
yandı hayatım bu sevgiden
anladım ki bir aşka bedel
gençliğimmiş elimden giden
önünde ben geldim de dize
yar olmadı bu kimse bize
en nihayet düşüp can verdim
gözündeki yeşil denize
sarmadımsa da belden, geçmedim bu emelden
bir hazin maceradır onu aldılar elden
başkasına yar oldu, eller bahtiyar oldu
gönlüm hep baştan başa viran bir diyar oldu
mazi kalbimde bir yaradır
bahtım saçlarımdan karadır
beni zaman zaman ağlatan
işte bu hazin hatıradır
ne göğsünde uyuttu beni
ne buseyle avuttu beni
geçti ardından uzun yıllar
o kadın da unuttu beni