kalbi burkan hatıralar

6 ya da 7 yaşındayım. yaramaz bi çocuğum sürekli koşuyorum zıplıyorum falan. kirada oturuyoruz, sessiz olmam için sürekli uyarılıyorum. gürültü yaparsam evden atılırmışız. ev sahibimizin benimle yaşıt şımarık bir torunu var arada ziyarete geliyorlar onunla oynuyoruz, resim yapıyoruz vs. bi gün nedenini hatırlamadığım bi şey yüzünden tartışmaya başladık. sonra ben torunlarıyla kavga ediyorum diye bizi evden atarlar düşüncesi girdi aklıma. sustum ve ağlaya ağlaya eve geri döndüm. hatırladıkça kendimi kötü hissederim.