kan vermek

acemi birliğinde bi pazar günüydü. (bkz: kütahya hava er eğitim tugayı ) haftanın 5 günü zaten yorucu eğitimler ile geçiyordu. cumartesi günü de yoğundu söz konusu hafta. o gün kızılay kan bağışı için birliğe geldi. yetkili birine benzeyen bi abi geçti acemi kısa dönem erlerin karşısına 1 saat konuştu. yok "şöyle hayat kurtarıyosunuz, böyle faydanız dokunuyor" o konuştukça güneş altında bekleyen askerlerin vereceği varsa da vazgeçti. lan bi pazarımız var zaten.
ben hala niyetliyim kan vermeye zaten düzenli olarak da bağış yapıyorum. ne zaman başladı bu götü göbeği büyük abimiz "kan vermek şu kadar sevap bik bik.." demeye o zaman dedim bak işine dayı.
manevi duygularla ajitasyon çok prim yapıyor bu ülkede.