karaman

sevdiğim kızın memleketi. hacıllı şelalesinde karşılaştık ilk defa. şelalenin oradaki adacıkta çadır kurmuştuk arkadaşlarla. o da arkadaşlarıyla kampa gelmiş 3 gündür oradalarmış. kamp yaptığımız yeri gördüğünde bana söylediği ilk söz "oooh çıtayı arşa çıkarmışsınız" oldu. kamptan dolayı üstü başı hafif kirlenmişti. botunun dili dışarıya sarkmış ve bağcıkları gevşekti. sürekli gülümsüyordu. kamp yaptığım arkadaşıma sordum "-kardeşim, ben bu kızı nasıl bulabilirim?" dedi ki "-unuuut, bulamazsın". hayat işte, şuan konuşuyoruz ve çok iyi gidiyoruz. o günden beri hiç yüz yüze görüşemedik. ağustosta beraber antalyada kamp yapıcaz. tek istediğim ona sarılmak, sıkı sıkı.. o içten tavırlarıyla, gülümsemesiyle, doğallığıyla beni kendine aşık etti. ilk defa aşık oluyorum sözlük. inşallah üzülmem