lizbon

Tüm gittiğim Avrupa şehirler arasında bana en çok İstanbul’u anımsatan olmuştur. İkisinede 7 tepeli şehir dendiğinden mi, sonsuz yokuşlarından mı, 25 Nisan Köprüsünden mi, sarı tramvayından mı bilmem. galiba istanbulu çok özlediğim bi dönemde gittiğimden, bi de şehri istanbula benzettiğimden çok sevdim ben Lizbon’u. hafif hüzünlu bi havası var sarı meydanının, tramvaylarındaki solmuş renklerde bi nostalji var. belem’de nehrin okyanusa açılmasının verdiği bi heyecan, bairro altonun eskimiş sokaklarında bi yalnızlık. hüzünlü bi mutluluğu var lizbonun bence, herkese hitap etmeyecek sevilesi bi yanı var. istanbul gibi galiba yine, çok sevmek mümkün ama hiç sevmemekte. ben çok sevdim. barcelona, paris, roma falan boşverin; lizbon bi başka.