murathan mungan

çok sevdiğim (bkz: paranın cinleri) kitabının yazarı. kitapta en çok sevdiğim bölümlerden biri, babasının fotoğrafı çekilirken yanında görünemeyeceği için kendi çözümünü bularak arkadaki cama iliştirdiği beyaz kağıtla ilgili şu satırlar:

bütün fotoğraflarda babamın yanındaki kapının camında o boş, beyaz kağıt görülüyor: gizli ben
oradaydım. babamın yanı başında.
kâğıdı öne sürüp, kendimi geri çekmemin işaretinde, sonraki hayatıma ait bir metafor bulmak mümkün elbet.
görülmek uğruna, yıllardır o boş beyaz kâğıda yazıyorumdur belki de…”