otostop anıları

Bir gün kampımızı bitirmişiz Fethiye'den istanbul'a otostop çekiyoruz güneşin yanıcı sıcağıyla ölmek üzereyken çok lüks son model bi bmw durmasın mı(Kendi kendini park eden türlerden) adam aldı bizi işte klasik yol muhabbetidir nerden, ne okuyosunuz, otostop nası blabla. Bu sırada kendi hayatını anlatıyo tabi nası para içinde yüzdüğünü ama bunu samimiyete vurmus haliyle. Bi yandan karım arıyo diyo konusuyo bi yandan manitasına msj çekiyor felan böyle bi abimiz. İlerde ne yapmayı düşünüyorsunuz diye sorunca bi işletme açmak istediğimi içeriğini felan bahsettim, tabi para istiyor bu işler diyorum bi yandan. adamın baya baya ilgisini çekti başladı soruları sormaya günlük cioya kadar. Derken patlattı soruyu "bende sermaye var sana bu parayı vereyim gel açalım" haaydaaa dedim içimden kızım ne alaka hani bunun ucunda vardır bi halt reddet. Tatlı bi dille "ya batarsam" "olur mu öyle şey şey abi" diye basladım reddetmeye. Adam wcye gitti arkadası dedi ki "bak cok ciddi bu konuda dalga geçmiyor zaten yatırım yapıcak parasını harcıycak yer arıyor sen bi düşün" dedi. Ulan kafada deli sorular. Muazzam bi fırsat ama ya değneğin ucu bokluysa. Adam yol boyunda teklifini sürdürdü. En son "seni eve bırakana kadar vaktin var cevap için" dedi. Tamam abi dedim. Eve geldik çantamı verdi ve o can yakan cümleyi kurdu. "Hakkını kaybettin, cevap vermedin. Umarım hedefine ulaşırsın hadi allaha ısmarladık" belkide o gün hayatımda karşıma çıkacak büyük bir şansı insalara güvensizliğimden dolayı reddettim.
Aile fertlerine durumu anlattığımda "salak mısın bari numarasını alsaydın" diye azar yediğim bi olaydır.
Belki sans baş parmağınızın ucuna gelmiştir, ben kaçırdım siz kaçırmayın gencolar!!