Divan edebiyatındaki aşık metaforudur. Muma duyduğu aşk neticesinde onun yörüngesinde dönerek aşk uğruna yanışın simgesidir. Çünkü kişi aşıkken her şey karanlığa bulanırken maşuk onun için bir mumdur. Ve pervane mumun ışığı dışında hiçbir şey görmez.
