sözlük yazarlarının yazdığı öyküler

Venüs’ün kızıl saçları rüzgarda coşan hırçın dalgalar gibi köpürüyor ve pamuk gibi tenine bir kırbaç gibi çarpıyordu. Fakat genç kız rüzgarın öfkesine kendi ruhunda kaynayan nefretle karşı duruyordu. Bu öfke aşkınaydı, babasını zalimce öldüren adamaydı. Önceden aşkla kaynayan kanı şimdi buram buram nefretle doluydu. Kızıl korsan sertçe tuttuğu halatı daha da sıktı. Elinin kızaran boğumlarını zerre umursamadan öteye baktı. Beşyüz deniz mili ötesindeki gemiye şimşek çakan gözlerle baktı. Dilinden bir fısıltı döküldü o an: “Geliyorum sevgilim, tanrı şahidimdir ki kalbini yerinden ben sökeceğim.”