yalnızlığın anlaşıldığı anlar

Bilirsiniz o anı çok yalnızım lan elimden tutan yok dediğiniz.

Az önce oldu ve entryi sıçağı sıcağına açtım

Hikayemiz 1 hafta öncesine dayanıyor.

İş yerinde belimi incitmem üzerine rapor alıp memlkete gitmiştim. Anacığım kınalı elleri ile hergün kremi sırtıma sürerken soğuk krem damlacıklarının düşmesi ile ürperdiğim o anlar şuan gözümün önünde.

Yaşlı ninem kuzum tek başına nasıl sürüyorsun demişti. Anam sürüyor nine dedim. Yoksa yetişemem heryerine...

İzin bitti döndüm kimsesizler ve yalnızlar şehri istanbula.

Az önce ilaçlarımı aldım ve kremi sırtıma sürerken hani o nokta vardır ya elleriniz bir türlü sırtınız da kavuşmaz işte o an “ben çok yalnızım” dedim ..

Tüm yalnızlara gelsin.

Not: Krem sürdürmek isteyen mesaj atsın :’(