yiğit can iç

iki senedir güney amerika'da zaman zaman insanın kalmayacağı yerlerde kalmaktan, kumlu yemekleri yemekten, 2-3 defa soyularak, güneşin altında saatlerce bisiklet sürmekten artık vücudu iflas eden adam gibi adam.
ilk bölümlerde bildiğin odun gibi adamdı, bu iki yılda yol onu resmen yonttu. daha açık fikirli(open-minded) bi adam oldu.
yeri geldi balina görmek için bi gün yol gitti ama göremedi, suya ağaç dalı atıp köpeği dereye daldırdı, içinde ne olduğu belirsiz çorbaları vedat milör tarzı yorumladı, ayakkabısını köpeğe çaldırdı, bizi remi gibi efsane bi adamla tanıştırdı. ikisi beraber peru'nun kuş uçmaz kervan geçmez yerlerini gezdiler.
yeri geldi maceralarını ailecek izledik . biz yiğit'i baya sevdik.
inşallah istanbul buluşmasında da tanışma fırsatımız olur.

bir kaç yiç vecizesi bırakıyorum buraya;
quenta questa?
bi sikimde yok Sinop daha güzel (dois irmãos için)
termos mükemmel iyi ki almışım
balinalar mi sikti beni