orhan veli kanık

orhan veli'nin üsküdarda düştüğü çukur açık hala

Kalemine taptığım adam. Hele bir de Müşfik Kenter’in sesinden dinlenirse tadından yenmez.

“Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman başına.
Gönül yarası desem…
Değil!
Ekmek parası desem…
Değil!
Bir dert ki…
Dayanılır şey değil.”

garip akımının kurucusu şair.
36 yaşında iken ankara'da bir çukura düşmüş, yaşadığı sarsıntıyı fark etmeden iki gün hayatına devam etmiş hatta istanbul'a gelmiş ve iki günün sonunda cerrahpaşa tıp fakültesine kaldırılarak burada hayata veda etmiş, kalemi sağlam yazar.

soyadı kanunundan sonra "kanık" soyadını alan şair.

Bana orhan veliyi sevdiren müşfik kenterdir. Müşfik kenteri bana sevdiren orhan velidir ikiside nur içinde yatsınlar

"Sokakta giderken, kendi kendime
Gülümsediğimin farkına vardığım zaman
Beni deli zannedeceklerini düşünüp
Gülümsüyorum."

Kalemi harika olan yazardır. Kendisini çok erken kaybettiğimizi düşünüyorum. Ara sıra yazdıklarını Müşfik Kenter'in sesinden dinliyorum. Yok böyle bir keyif ve duygu bütünlüğü...

Bir arkadaşım şiir yazma tarzımı benzetmişti. Mutluluk duyduğum bir iltifattı. Garipçi akımının öncülerindendir. Kalemini sevdiğim bir şair.

Hayatı bu kadar sevdiği için mi erken gittiği düşünülesi şair.