#tüm bedemirhan entry'leri

Kırgızistan geneli nöruz(nevruz)dan sonra kurulan şoro içeceği tadı hala damağımda yaza geçsek artık
Yılbaşı özel bölümünü yılbaşı izleyip inanılmaz keyif alarak başladığım zaman zaman neredeyim ben dediğim dizi
İnterrail admini olsa Boluraile shakira’yı getirecek olan adam
Kazakistan-almaty
Yaşım o zaman baya ufak hiç bir bilgim de yok uçaktan indikten sonra baktığımda çekik gözlü insanları görmüştüm baba Çin’den mi aktarma yapıcaz diye ciddi bir şekilde sormuştum soruyu
Çoğu havayolu şirketi bildiğimiz gibi düzen ve kurallar içinde işler ve saygı üslüp kesinlikle bozulmayan yerlerden biridir. 7 saatlik bir uçak seyahati gece uçuşu ve 2 saatlik rötarın ardından uçakta böyle herkes uyuyor klasik uyku problemim yine uyuyamadım müzik kitap bi şekilde vakit öldürmeye çalışıyorum Işık’lar kapalı hosteslerin olduğu bölüm perde ile kapatılmış lavabo perdenin arka tarafında lavaboya gitmek için perdeyi açtığımda 2 hostesin sigara içtiğini gördüm ee tabi onlarda beni gördü tam çöpe atıyordu ki dur atma yanarsak beraber yanarız bi dal verin be abim kaç saat oldu dememle bir dal da bana verip içmiştik e kokmadı mı kimse fark etmedi mi dediğinizi duyar gibiyim her duman alıp verişimizde hostes arkadaş spreyi dayıyordu en son çıkarken böyle sanki yutmuşum gibi bi his vardı zaten içimde hayatımın en güzel uçak yolculuğuydu diyebilirim
Sürekli yeniden uyanmayı aranızda yaşayan var mı umarım yaşamazsınız
Herzamanki gibi uyandım lavaboya girdim elimi yüzümü yıkadım kahvaltı yapmak için mutfağa giderken birden en başa sardı uyandım tekrar elimi yüzümü yıkadım yine aynı durum artık farkına varınca heralde ölmek böyle bişey dedim bari annemi babamı görüyüm gitmeden dedim geçtim onları izliyorum öyle annem fark etti oğlum napıyosun felan iyi anne size bakıyorum felan dedim sabah saat 6. Sonra bi baktım bu sefer harbi uyanmışım kaç yaşımda beni yaklaşık 3-4 gün annem yanında yatırmıştı beni
Hadi ama herkesin gizli tutması gerekmiyor mu denk gelirsek kızarım Bartın-Güzelcehisar şaka şaka bişeyler yeriz
Trabzon Uzungöl gezimden sonra havalimanına kadar otostopla ulaşım sağlamak üzere el kaldırdım birden bir yağmur tabi Karadeniz kimse de durmadı sonra Arap abi ve eşi aldılar yolda ne onlar beni anlıyor ne ben onları sonra abi biraz İngilizce konuşarak anlaşmaya çalıştık uçak saatime kadar öğrendiler çay kahve karnımı doyurmadan bırakmadılar kendi ülkemde misafir oldum
İyi de nereye kadar abi ?
Mesela param yok nasıl olcak ?
Olum öyle her arabaya da binilir mi ?
Zamanın hem dost ve hem düşman olduğu bir döngüde belli bir takım şeyler için uğraşırken yine zamanın geçip neler için uğraştığına bakıp pişman olmak