#tüm bihunili entry'leri

Az önce "istanbulda yaşamak" adlı başlığı gördüğümden beri, beynimde 'istanbulda hayat hep evin içinden ibaret' nakaratı çalıyor.

Reis konuşunca bana bi geliyo mesela kusma isteği.

Onun dışında, sevdiğin bir insanın, meğerse hiç doğru dürüst olmadığını, yalancı bir pezemenk olduğunu fark ettiğinde gelen histir. Ekseriyetle insanları yanlış tanırım, hep gelir bana bu.

Kanser.

2011-2012 eğitim öğretim yılında ege üniversitesine başlayıp, 1 yılı doldurunca bıraktım.
2013-2014 eğitim öğretim yılında okan üniversitesine başlayıp mezun oldum.

Benim için kuşkusuz Kastamonu. Adım başı her yerde karşınıza 3-5 mezar çıkıyor. Tüm şehri saçlarım elektriklenmiş bööyle havaya dikilmiş şekilde gezdim.
Bi mezardan "ay!" diye öbür tarafa kaçarken, öbür tarafta daha çok mezar var mesela.

Yunanistan.
Yaş: 9

Marka-Model'ini hatırlamıyorum ama binmemle inmem bir oldu. Çantamı kucağıma almaya çalışırken adam arkadan belime sarılıp taciz etti.

kimseye ama hiç kimseye, ailene bile güvenmeyeceksin. bu hayatta her zaman teksin, hiç bir zaman birilerine güvenerek hareket etme. hep yalnız olduğunu bil.

tabii ki, bu da soru mu ^^ . sokaktaki tüm hayvanlar bizim, hepsini her fırsatta, sokağımdakileri mütemadiyen besliyorum.

benim aklıma öyle ahım şahım bir soru gelmedi. sen bize sana en çılgınca gelen yaptığın şeyi anlat. ne yaptın, neden yaptın, nasıl yaptın

söyleyemeyecek, konuşamayacak kadar acı diyelim..