#tüm bir-garip-dervis entry'leri

Reichstag yangını diyeyim siz anlayın

Kendisini şahsen de tanıdığım, yanında hüzünlenemeyecek kadar (denemesini yaptım :)) neşe dolu, sohbeti bağlayıcı, sırf keyif olsun diye vlog çeken, bundan dolayı da bize daha sempatik, samimi ve izlenesi gelen nev-i şahsına münhasır bi gezgin yutubır

The Green Mile

Michael Clarke Duncan ın ölüm sahnesinde oyuncular gerçekten ağladığı için defalarca kez tekrarlandığı rivayet edilir.

İstanbulda bir couch umuz evine gittiğimizde aman dikkat demekten sohbet edemedi kadıncağız bizimle. Önce çok şaşırmıştık ama evdeki herşeyin antika olduğunu öğrenince evde bale yapar gibi hareket etmeye başladık zarar verdiğimiz bi antika bize kaçmasın diye

2015 sonbaharıydı, ankaradan eskişehire gidecektik, arkadaş zoruyla çıkmıştım
Arkadaşım otostop çekerken ben utancımdan 100 metre ötede bekliyordum
Ama şimdi kaşarlandım sanırım

Alaçatıdan izmire giderken bol estetikli bi teyzenin kullandığı maserati. vay ben ölem

2009 yılında gidip hayran kaldığım, 2016 yılında gidip kapitalizmin allah belasını versin dediğim anılarımda güzel kalan yer

Sadece parayla gezilebileceğini sanan, bunun için gezememiş, ve parasız gezenleri de bir miktar kıskanan insan türüdür.

2005 yılının mayıs ayı, erzurumdayım henüz 17 yaşında lise 3. sınıftayım. O zaman da yakın bi arkadaşımın babasının otobüs firması var izmirden azerbaycana kadar gidiyorlar.
Bi gün yine derste uyukluyoruz bizimkinin elinde telefon mesajlaşıyor birileriyle sonra bi an "hadi lan kalk gidiyoruz" dedi. Sabahın körü daha ilk dersteyiz. Ben her zamanki gibi pes e gideceğiz sanıyorum tabi " olm daha açmamıştır adam dükkanı 2 ders daha uyuyalım sonra gideriz" falan dedim tabi
"Yok lan gezeceğiz" dedi bizimkisi. Zil çaldı kolumdan tuttu kaldırdı. Erzurumda daha kış bitmemiş, yerde kar var ama bizi deli dürtmüş sabahın 9 unda çıktık okuldan
Otobüse falan bindik ama o kadar uykum var ki hiç bakmadım
Gözümü açtığımda otogarda ve önünde kars, ığdır, azerbaycan yazan bi otobüsün önündeydik
Hiç sorgulamadan bindim en fazla karsa gider bi yemek yer döneriz diye düşünüyordum
Gözümü açtığımda ığdırdaydık, olaylar değişti ve boğulmak üzere olduğum bi yerde azerbaycana doğru yola çıkmıştık
O sınır kapısında insan nasıl korkudan içine içine sıçar o zaman net olarak görmüştüm
Ama çok güzel geçirdiğimiz 4 gün tüm korkulara değdi

Her yıl kamp düzenlendikten sonra birilerinin hadsizce bok attığı
Ama bizim doğayı severek ve koruyarak, yiyip, içip fütursuzca eğlenip üzülerek evlerimize döndüğümüz yaza veda kampı