#tüm strayed-bird entry'leri
simdiler de bu ikiliyi onume aldigimda garip hissediyorum. siz buraya degil cocukluga aitsiniz diyorum. gitmiyorlar. gormusler icimdeki cocugu
yalnizsan eger guclusundur. yapayalnizsan eger, kimselerin senin gonul sokagina ugramayisidir.
ben hep bu ikisinin arasinda hissediyorum
ben hep bu ikisinin arasinda hissediyorum
kabullenmek. herkesi ve her seyi oldugu gibi. bi seyleri degistirmeye calismak aslinda sadece kendinin degismesini sagliyor. yoruyor, biktiriyor, sabri ucurumdan atliyor
arkadaşlarım ile ingilizce konuşup ama biliyor musun diye sorulduğunda bilmiyorum yanıtını verdiğim karışık olay
anne ile içildiğinde tadı bir başka oluyor. klasik ama özel anlardan. he birde annemin kızım şu falı çekte yolla demesi candır
“bölüm neydi senin?
“işletme ingilizce
“omzuna dokunduğum işletme çıkıyo valla”
“he valla
“işletme ingilizce
“omzuna dokunduğum işletme çıkıyo valla”
“he valla
* ı see humans but no humanity
* burası dünya ya hu, burası bu kadar işte
* hayat kısa kuşlar uçuyor
* burası dünya ya hu, burası bu kadar işte
* hayat kısa kuşlar uçuyor
otomatik yanan apartman ışığının sen geçince yanmaması gibi bi şey istanbul. çok şey var söylenecek aslında. içime attım yine.
bence önyargının sonuçları kınama ile aynı. tutarsız önyargı savurmaları mutlaka dönüp dolaşıp insanın kendisine de yaşatır
artık yakınların adına sevinmiyorsan, içten içe iyiliğine sinirleniyorsan, tebrikler artık sende bir psikoloji bozukluğu grubunda yer alıyorsun
